Afvoer van de tram per schip, Brouwershaven, 1954 (Streekarchivariaat Schouwen-Duiveland en Sint
Philipsland).
Johannis Meerman in 1980 (Collectie J. Meerman, Roosendaal).
de week en stond er dus financieel goed voor. Van 1956 tot I960 werkte ik aan de
Grondmaatschappij bij de meterij in Schouwen en van I960 tot 1962 aan de beplanting. Toen
was ik 65 en ging ik met pensioen.
Huishouden. Een oude kennis uit Scharendijke is jarenlang mijn trouwe huishoudhulp
geweest. Met een weduwe uit Schiedam heb ik een poos have en goed gedeeld en ik heb ook
nog een blauwe maandag bij een weduwe in Baiinisse gewoond. Sinds 1974 woon ik in
Zierikzee, weer bij een weduwe, en het gaat goed.
En nu? Nu is de rust bijna uit de wereld. Nu vliegen ze in 12 uur van hier naar Australiëen
komen meer tijd te kort als toen. Maar Schouwen-Duiveland is nog steeds mooi, vooral
's zomers, als je het maar zien wil Jammer dat veel mensen hun hoofd omdraaien voor die
lattdelijke weelde. Daar moest ik aan denken, toen ik een ommetje maakte op de fiets en ik
haast geschept werd door een veel te hard rijdende boer in zijn dikke diesel.
Slot. En de tijd gaat door. Ik kan zoo nog wel een boek schrijven, en stop er maar mee.Punt
uit.
Naschrift
Johannis Meerman overleed te Zierikzee op 21 februari 1988. De druk van zijn levensvertel
ling heeft hij helaas niet meer mogen meemaken.
In deze bewerking wordt waar mogelijk recht gedaan aan de oorspronkelijke tekst van
Meerman. Tevens is uiteraard het nodige veranderd, samengevat én weggelaten. Centraal
staan de herinneringen aan de school en het werk. De vertelling zelf omvat 245 pagina's.
Over de levensvertelling van Johannis Meerman verscheen een artikel in Ons Eiland van 11
mei 1983-
Een exemplaar van de vertelling is in beheer bij het Streekarchivariaat Schouwen-Duiveland
en Sint Philipsland.
Dank komt toe aan Johan Meerman te Roosendaal voor het lenen van de hier afgedrukte
foto's van zijn vader én voor het prettige contact.
128
