't Êêle eiland was ommers in de ronte beschaarmd deu 'n steevege in óóhe zêêdiek in wae
gêên zêêdiek was, dae ajje brêêje duunen. Trouwens, as 't aarg bóög weer was, dan liepe d'r
ok nog diekwaekers rond om te kieken ofter soms aargens toch nog gevaer was.
De eilandbewoners, deu de diekwaekers gewaerschoed, kwaeme dan van aole kanten
opdraeve om mit man in macht maetreehels te neemen. Zakken mi zand aode 'z aoltied wè
bie 'd and in dan waster dikkels op gevaerleke plèkken achter de zêêdiek nog 'n ekstra diek
anneleid, 'n zöógenaemde slaeperdiek.
Nêê oor, d'r was vó de maansen in de polder, achter de zêêdiek, gêên énkele reeden om d'r
eihe zurgen oover te maeken. Zóó was 't a jaeren eweest in zóó zou 't ok nog wè jaeren
bluuve. Da dochte de maansen temissen. Aolemaele!toddat
Toddat in de nacht van zaeterdag 31 januaorie op zondag 1 februaorie 1953 bie volle maene,
bie spriengtie in bie zwaere sturm uut 't noordwèsten op verscheije plèkken van 't eiland
toch hebeurde wa gêên maans op 't eiland in meschien wè in êêl Zêêland, edocht ao.
In die nacht joeg 'n zwaere ieskouwe sturmwind uut 't noordwèsten het zêêwaeter mit woest
hewèld óóg op teehen d'n diek. Zwaere rollers mit witte schuumkoppen sloehe te plètter op
de basaltkeijen an de voet van de zêêdiek.
Zóó noe in dan vloog het zêêwaeter zaalfs in uutmekaorespéttende golven oover de betonne
muurtjes. De hrond achter d'n diek kojje voele trille in schodde van de beukende golfslaegen
an 'daaore kant van d'n diek. Ier in dae, an de binnekant van d'n diek, behon deu de zwaere
slaehen in deu 'd enorme druk van 't woeste zêêwaeter an de buutenkant de hrond van 't
dieklichaem wat ofte kaolven. Êêst 'n klein stikje. Dan taalkens wat meer, aolma hróóter in
brêêjer, toddatzóma inêêns 'n stik van d'n zêêdiek deu de kracht in 't hewèld van 't
waeter nae binne schoof, de polder in. 'n Hróót gat in d'n diek was 't hevolg. Dit was 't behin
van 'n ramp wae gêên maans op Schouwen - Duuveland óójt op ereekend ao.
't Gulzege zêêwaeter stoof mit hróóte kracht nae binne in de laeher heleehe polders achter
d'n diek, aoles meesleepend, aoles vernielend wattet waeter mar in de weg stieng. 'd Êêne
boerderie nae d'n aoren sloeg teehen de hrond, maans in dier meesleurend in 't woeste,
Op sommege plekken van 't eiland was de zêêdiek aarg óóhe mit nog 'n betonne muurtje boovenop.
Collectie A Lokker-Meijering.
133
