hoofdkernen van de plattelandsgemeenten hadden een meer doorsnee bevolkingssa menstelling en woningvoorraad. Naast Zierikzee bleken Haamstede, Renesse en Noordgouwe een relatief "stedelijke" bevolking te huisvesten. De verstedelijking in het aantrekkelijke duingebied van de Westhoek is gebaseerd op de recreatieve aantrekke lijkheid van het gebied. Deze werd vanaf de jaren zeventig door met name "pensioenmigranten" vanuit de Randstad ontdekt. De "stedelijkheid" van Noordgouwe is van vroeger datum. Vanaf de achttiende eeuw woonden in Schuddebeurs (behorend tot het dorpsgebied van Noordgouwe) reeds Zierikzeese regentenfamilies. De wat hogere ligging van het gebied en de bodemgesteldheid boden mogelijkheden voor bomenaanplant en de ontwikkeling van een parkachtig landschap dat afsteekt bij het omringende polderlandschap (Keikes, 1983). De stedelijkheid van Noordgouwe kan ook samenhangen met het feit dat tot in de jaren vijftig het streekziekenhuis van Schouwen-Duiveland hier gevestigd was. 1972-1975: geen gegevens De bevolkingsontwikkeling van typen kernen op Schouwen-Duiveland. 1971-1989 De bevolkingsontwikkeling vanaf 1971 van alle nederzettingen op Schouwen- Duiveland laat zien dat in de positie van Zierikzee sinds 1971 relatief weinig is veranderd. Voor een deel is dat maar schijn. Zo heeft het karakter van de woningbouw in de diverse gemeenten in de jaren zeventig zich zodanig gewijzigd dat Zierikzee steeds meer bouwde in de sociale huursector en de gemeenten Westerschouwen en Duiveland steeds meer bouwden in de vrije sector. Dergelijke ontwikkelingen beïnvloeden de samenstelling van de bevolking. Verdergaande concentratie van bevolking doet zich vooral voor binnen de plattelandsgemeenten waar de hoofddorpen 118

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1989 | | pagina 120