kunst geniet het gezelschap van de geveltjes in de nauwe straatjes: 'Nergens aangestreken muren: overal slechts de hoge, warme kleur van de natuursteen en dat prachtige rood van baksteen, hetwelk de blos van oude steden is". Nog vóór het avonddiner worden onder leiding van Mr. J. P. N. Ermerins, toen gemeentesecretaris, het Gravensteen, het Stadhuis, het Weeshuis, de Nieuwe kerk en de St. Lievensmonstertoren bekeken. In dit laatste bouwwerk zijn metselaars bezig de grote spitsbogen dicht te metselen. Victor Hugo is het hiermee niet eens en vraagt Ermerins het gebouw tegen de architect te verdedigen. Al eerder in 1862 protesteerde Hugo tegen cle wijze van restaureren van de burcht van Vianden (Luxemburg). Met Francois beklimt hij de toren, telt de 278 treden en geniet boven van het uit zicht. In het Stadhuis wordt het interieur bewonderd en daarbij de kajak met Eskimo. In zijn dagboek op donderdag 22 augustus komt Victor Hugo daarop terug. In het verslag van het uitstapje naar Brouwershaven begeleid door M. van Maenen schrijft hij: "II nous montre de loin la dune oü l'on trouvé il y a cent ans un esquimau noyé dans sa pirogue. Hier nous avons vu dans un compartiment de 1'hótel-cle-ville cette pirogue suspendue prés de plafond. Elle est en écorce et ressemble a un long poisson. Au milieu un mannequin figure l'esquimau noyé. Le mannequin est vêtu des habits du mort en peau de phoque et tient des deux mains les deux avi- rons. II est assis dans la pirogue qui sa ferme au tour de sa ceinture. Cet homme avait été ainsi apporté du pöle par l'océanz.o.z. 15) Victor Hugo (1802-1885) tijdens zijn Zeeuwse reis in 1867. 115

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1990 | | pagina 117