Een Zierikzeese jeugdherinnering uit de oorlog 1940-1945 van "arjaon" (ingeleid door dr. A. de Vin) Jeugd 1940-1945 Het is goed dat alles wat ons land en volk en in het bijzonder onze eigen provin cie en onze regio Schouwen-Duiveland in de oorlog heeft meegemaakt in onze herinnering bewaard blijft en aan het nageslacht wordt overgeleverd. De redaktie van de "Kroniek" heeft in de afgelopen jaren geen gelegenheid voorbij laten gaan om aandacht te schenken aan de moeite en last, de angst en het leed die de oor logshandelingen voor onze bevolking veroorzaakten. Daarom is het verheugend voor de vijftiende Kroniek een Zierikzeese jeugdherinnering te kunnen inleiden uit de jaren '40-'45, geschreven in de Zierikzeese stadstaal door "Arjaon" (ps. van A. Leijdekkers), in de afgelopen jaren welbekend geworden door zijn "Zêêuwse oekjes" in de Zierikzeese Nieuwsbode en sinds het begin van dit jaar ook door zijn medewerking aan Omroep Zeeland. Het verhaal wordt gekenmerkt door de afwisseling van angst en vreugde en door de voor jonge mensen zo kenmerkende instelling van de gevaren niet te zien, op momenten dat het ongeluk of de dood zeer nabij is. De herinneringen aan de evacuatietijd tussen februari 1944 en het einde van de oorlog maken het relaas van "Arjaon" tot een "document humaine" dat bij de oudere lezer zeker herinneringen zal oproepen. Och, ie was dèrtiene! Oorlog? Wat is dat? Ie ad 'r tuus tot vervelens toe over ööre praete, over dien êêsten waereldoorlog in over de Belgische vluchteliengen. Noe adde z't wi druk over rumoer in Duisland. Ie ad 'r wè 's wat van g'ööre over de radio bie de buren. Dan öörde je êêle krooën ménsen roepe: ,,Sieg Heil, Sieg Heil Die dweepte mee 'n zekeren Ietier. Dat most nog a 'n mannetjesputter wéze... Gisterenaevend, dn negenden meië, was t'r 'n groot transportvliegtuug over Zierikzêêë gekomme in noe vanochen ad j't gegooi in de glaezen! De Duitsers waere Nederland binnegevaole. 't Was gèk, ma ie was eigelijk 'n klein beetje nieuwsgierig oe die gasten d'r uut zouë zie. Ie vond 't eigelijk lang duure vódat ze ier waere. Op de Caubrugge laege êêle rollen mee prikkeldraed in vöö de Nobelepöörte zögenaemde Spaanse Ruiters, 't Zag 'r aomae degelijk uut. Ie ad oak a G-êêns1) over zie komme. Die gienge nog 's ard mee t'r dubbele staert. Dae zouë die Duitsers 'n taoien an mö je ma rekene. Tjongen, d'r ad nog 'n meevao- lertje vó z'n an dien oorlog gezete. Z'adde Geertruidenbèrreg gebombardeerd, in toen zat bakker Vogelaer zonder stroom. Daedeu viel z'n iesmesiene uut. Toe mocht 'n om 'n mèllekèmmertje vol mee ies komme. Daer ad 'n z'n eige kommis- saores an g'éte. les mee rezientjes! D'n zeventienden meië was 't zövèrre. Toen kwam 'r anêêns zö'n lange S-Ser deu z'n straetje. Ie ad 'n revolver in z'n and in ie ad nae z'n gezwaoid. Z'n grootmoe der docht, dat 't de Franse waere... die ad vöö d'r eige Ietier vöö Napoleon gewis seld. Vliegveld Aemstéé adde z'oak gebombardeerd. Ie was t'r 'n paer weken gelééje nog op de fiets wéze kieke. De vliegtuugen stienge toe onder de boamen. 121

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1990 | | pagina 123