Sommige wiere over de weg getrokke; dat was 'n biezonder gezicht. Toe ad 't 'r aomae nog zö „onoverwinnelijk" uutgezie. Mö je noe 's komme. D'n Ouwaeven in d'n Appelmart laege vol mee uutrustingsstikken. D'r waere oak soldaoten döödgeschote; de schepen waere verbrand in de kaoië... Anêêns zag z'n weareld d'r êêl anders uut. D'r was eigelijk 'n soannende tied angebróke. De schepen waere verbrand in de kaoië. (coll. J. van Loo) Nae d'n oorlog was 'n d'r pas achtergekomme oe naief 'n toe geweest at. As je nog jong bin, dan pak je aolles véé makkelijker op. Zeker, d'r was èrremoe. D'r was oak wè 's angst, as de nacht dreunde van overvliegende vliegtuugen op wèg nae Engeland of Duisland. D'r wier wè 's kouwe gelééje deu gebrek an kolen. Ma, d'r was oak vertier. Zö was 'n lid geworre van de N.J.N., de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie. Dat was 'n bond, die z'n eige verre ieuw van pole- tiek, in zodoende mocht die van de Duitsers bluve bestae. Achteraf bekéke was 't 'n soort vlucht in de harmonie van de natuur uut de dol draoiende maatschappij. Gin beteren tied dan d'n oorlogstied om op sterreèxcursie te gaen. 's Aevens was het stikkedonker, vanwege de verduusterieng, in dan kon je ongestoord de ster- renémel bekieke. Weer of gin weer, zwèrreve langs de zêêdieken, krukels koke op 'n outvuurtje. 't Aeventuur van de paes- in zomerkampen, èrreges in 't Goese land of Braebant. Zienge as Hesters bie de gitaar in éte as dèllevers van de stam- pot mee spinaozie, schraol bebutterd... intussen wier d'n oorlog grimmiger, in mêêr in mêêr zichtbaer. In de duunen in langs de dieken wiere bunkers gebouwd. D'r was op Wèschouwen ma êên stikje strand -van d'n trap tot an de punt - wae je as burger mocht verschiene. Boven j'n ööd ad je dae geschutsbunkers mee ,,FLAK"2) in vöö de kust laege marinevaer- tuugjes mee vierling-geschut. Daer ad 'n oak 's 'n benauwd öögenblikje meege- maekt. Ie was, saeme mit 'n kammeraod in 'n paer meisjes uut z'n klasse, op 'n straelende dag nae 't strand getrokke. Van 'n grööte drukte kö je toe in die tied nie spréke. D'r waere aoltied wè vee Duitsers mee t'r vriendinnetjes. Anêêns gieng 'r boven z'n ööd 'n bèlle kliengele. Op de bootjes zaete anêêns matrozen achter 't geschut. Dae komme, laeg over de Noordzêêë, 'n stik of vuuf vlieg- 123

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1990 | | pagina 125