2)r KJSHK A- 'S HEER J AX seas n. tf+g. De kerk van Sirjansland. 1745. Gravure door H. Spilman naar een tekening door C. Pronk. (Coll. Streekarchivariaat Schouwen-Duiveland en Sint Phi/ipland beroepen in Dreischor. Hij nam het beroep aan en daarmee werd Sirjansland opnieuw herderloos. Er was nog een probleem. De pastorieën waren meestal privé-eigendom van de predikanten en het was een ongeschreven regel dat de woning werd overgenomen door de volgende predikant. Voor ds. Van den Heuvel was die mogelijkheid uitgesloten. De Staten van Zeeland verleenden hem een schadeloosstelling van 600 gulden, uit te betalen in zes jaarlijkse termijnen van 100 gulden23). Voor Sirjansland brak een lange vakaturetijd aan, met alle problemen van dien. De Staten van Zeeland hadden bepaald dat de Duivelandse predikanten de gemeente moesten bedienen, die daarvoor 10 ponden Vlaams per jaar ontvingen. De Sirjanslanders vreesden weer genoegen te moeten nemen met kerkdiensten om de 14 dagen. Zij wendden zich daarom tot de Staten van Zeeland. Die beslo ten op 23 maart 1683 dat zo iets niet strookte met hun besluit. Zij gelastten dat de vier predikanten moesten zorgen dat er in Sirjansland elke zondag werd gepreekt24). De vier Duivelandse predikanten toonden weinig lust de taak ten aanzien van Sirjansland op zich te nemen. Ds. Vincent Bolle uit Bruinisse sprak het openlijk uit op een classisvergadering. Wat hem betrof gingen de predikanten maar één keer in de 14 dagen naar Sirjansland en alleen dan wilde hij, wanneer het zijn beurt was, meewerken. Ging men niet accoord, dan zou hij afstand doen van zijn predikantschap! Ds. Nicolai uit Nieuwerkerk stelde later in dat jaar - 1683 - voor dat Sirjansland maar genoegen moest nemen met een predikant om de 14 dagen. Wilde Sirjansland niet ingaan op dit aanbod, dan zouden de predikanten er voor zorgen dat er helemaal geen diensten gehouden zouden worden23). 79

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1990 | | pagina 81