In liet eerste jaar van het bestaan van Stad en Lande gaf men diverse bouwkundi ge adviezen en men zocht contact met andere, soortgelijke verenigingen. In het eerste jaarverslag werd de bouwvallige gevel van het huis "de Haene" in de Meelstraat te Zierikzee genoemd, het pand moest hoognodig opnieuw gevoegd en uitgebreid gerestaureerd worden. De toenmalige eigenaar vond dit echter te duur en had er niet genoeg geld voor. Nu, ruim 50 jaar later, moet dit echter nog steeds gebeuren.De jonge Vereniging begon voortvarend,tijdens de vijf bestuurs vergaderingen dat jaar werkte men aan statuten en een huishoudelijk reglement; men overlegde met architecten en gaf advies over verbouwingen aan gevels. Men werkte aan een lijst van monumenten in Zierikzee. In januari met de oprichting, traden er meteen 45 leden toe, aan het eind van dat eerste jaar was het aantal leden zelfs toegenomen tot 83. Op een totale bevolking van 23400 personen op heel Schouwen-Duiveland was dat echter nog slechts 0,38%, dus nog geen half procent van de bevolking. I-Iet was dus geen massabe weging waarvan de manifestaties duizenden op de been brachten. In de notulen en het jaarverslag van 1939 lezen we over bedreigingen van gevels en is er aan dacht voor de vele dijken met fraaie bomen. We lezen echter niets over andere, zeer ernstige bedreigingen van buiten het eiland. Juist de (oorlogs)dreiging van buitenaf zou van enorme invloed blijken op monumenten, landschap en Vereniging. De Vereniging in de Tweede Wereldoorlog Hier wordt besproken, wat er gebeurde met de Vereniging in de Tweede Wereldoorlog. Hoe stelde men zich op? Kon men nog wat doen? Of was er totaal geen sprake van activiteiten of juist van propaganda voor de bezetters? Er wordt getracht op deze vragen een antwoord te geven. De oorlog en de daarop gevolgde Duitse bezetting hadden overal invloed op, dus ook op Stad en Lande. Een gunstig gevolg was, dat veel bouw- en verbouwplan nen niet doorgingen door nieuwe regelgeving en gebrek aan bouwmaterialen. Daardoor kon er bouwkundig weinig verknoeid worden! Het landschap werd wel aangetast door het kappen van veel bomen, wegens gebrek aan brandstof, maar ook om Rommelasperges mee te maken, teneinde luchtlandingen door Geallieerden le voorkomen. Bestuurslid N.H. Lysen bood in een advertentie aan, de gekapte bomen te vervangen door jonge aanplant. Hier werd helaas weinig gebruik van gemaakt. De herverkavelings plannen van de gemeente Renesse, waar Stad en Lande bezwaren tegen had, gingen niet door vanwege de oorlog somstandigheden. Fotograferen mocht niet meer. de duinen werden verboden ter rein. Ondanks de moeilijke omstandigheden besloot men toch te proberen verder te gaan. In 1940 werd de Vereniging lid van de Bond Heemschut. Men ging verder met het inventariseren van de monumenten van Zierikzee, zodat in 1942 een monumen tenlijst aan de gemeente kon worden overhandigd. De gemeentebestuurders van Zierikzee behandelden deze lijst en hij werd vastgesteld als de officiële monu mentenlijst van Zierikzee. Er kon ook een kleine restauratie uitgevoerd worden aan een gildepooitje in de Sint Domusstraat. Een prijsvraag in de Zierikzeesche Nieuwsbode over muurankers met jaartallen in Zierikzee leverde 35 jaartallen op. Het waren kleine succesjes in een moeilijke tijd. 99

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1991 | | pagina 107