Een ander groot projekt was het verkrotte Sint Anthonieshofje aan dc
Manhuisstraat te Zierikzee, het werd al in 1957 van afbraak gered, jarenlang prijk
te het "in restauratie" op de balans van Stad en Lande. Maar het werd volledig en
fraai gerestaureerd op kosten van de Vereniging; zelfs de gietijzeren pomp lier-
stelde men. In 1967 was het klaar. Een huisje in het Lange Groendal werd even
eens aangekocht, gelegen in het Zierikzeese Havenkwartier waar de kleine huisjes
veel geleden hadden door het zoute water met de Ramp. Vooral Westendorp
Boerma en Van Beveren lieten in de jaren '60 veelvuldig protesten horen tegen de
aantasting van monumenten.
In 1964 werd op een feestelijke bijeenkomst in Mondragon herdacht, dat de
Vereniging 25 jaar bestond. De toespraak, die Westendorp Boerma uitsprak, gaf
een overzicht van alle activiteiten, de resultaten en de geschiedenis van de hele
Vereniging. Zijn toespraak werd gestencild en aan ieder lid toegezonden.
Voortaan ging men alle berichten aan de leden bundelen: de Vereniging kreeg
een Mededelingenblad, eerst gestencild, later in offsetdruk; ter gelegenheid van
het vijftigjarig jubileum werd het mededelingenblad in een fraai nieuw jasje
gehuld, een blauwe omslag.
In de jaren 70 werd de koers van Stad en Lande bepaald door het vernieuwde
bestuur, wat na de bestuurscrisis was aangetreden. Het eerste probleem waar men
mee geconfronteerd werd, waren de plannen van de gemeente Zierikzee om het
ernstig verkrotte en vervallen Havenkwartier maar rigoreus te saneren, dus eigen
lijk volledig te slopen.
Tevens zouden er enkele brede doorbraken gecreëerd worden voor het verkeer
en nauwe, bochtige straatjes zouden verbreed worden. Diverse vervallen en
armoedige huisjes in het Havenkwartier zouden worden afgebroken. Eerder, in
'1962 waren er ook al plannen in die richting geweest, maar die waren dankzij het
diplomatiek optreden van bestuurslid en burgemeester Dijckmeester soepel afge
wikkeld met de Vereniging, zodat ze verder niet meer ter sprake kwamen.
Nu ondernamen bewoners samen met Stad en Lande aktie om de plannen te wij
zigen. Ondanks alle protesten en zinvolle alternatieven op papier, zelfs in de
vorm van complete bouwtekeningen, tegen de afbraak van het historische straten
plan, werden de plannen toch aangenomen door de gemeenteraad van Zierikzee.
Tegen deze beslissing ging Stad en Lande in beroep bij Gedeputeerde Staten, die
het bestemmingsplan nog moest goedkeuren. Deze procedure werd gewonnen,
de doorbraak ging niet door en het historische stratenplan werd niet vernietigd
voor het verkeer,Het had wel enkele jaren van actie en reactie gekost,maar de
Vereniging toonde dat er niet met haar te spotten viel. De plannen moesten veran
derd worden. Het resultaat was, dat de oude nauwe straatjes even breed en mid
deleeuws bleven. Ze werden wel volledig vernieuwd, met geveltjes in aangepaste
stijl. De huisjes zelf werden vergroot en aangepast aan de eisen van deze tijd.
Hel was de eerste succesvol verlopen procedure tegen aannemen of, later, veran
deren van bestemmingsplannen die Stad en Lande voerde. Er zouden er in de
jaren 70 en 80' nog heel wat volgen,die met meer of minder succes werden
gevoerd. Vaak werden dergelijke plannen samen met de Natuur- en Vogelwacht
Schouwen-Duivelancl en Het Zeeuws Landschap bestreden. Enkele voorbeelden:
het Streekplan met een weg die dwars door de domeinen geprojecteerd was ging
door de protesten niet door; de geplande vuilnisbelt naast de Schelphoek, is er
ondanks een bezwaarprocedure toch gekomen; huizen in het Boeijesbos, een
voormalige elzenmeet ,door de bezwaren kwamen er minder huizen en er bleef
111
