Jacob Joban van Kerkwijk (1830 -1901).
(Foto Iconografisch Bureau, 's-Gravenbage)
Stoffel. Dat ek meer oort, maar Jilles zonwe niet gelukkiger weze as ons mar aleel
an ons lot overliete en in ons eige sop gair liet koke?
Jilles. Das weer 'n wieze zet van je, as ze dan geen belasting beurde, dan waire
m'n d'r goed an toe; dan kun ze voor mien part de spoorwaigen in de 2de spoor
boot6 an de mokereije perzent doe.
Stoffel Wat dienk je wel buurt van de spoorwaigen, zou dair wat van kunne
komme? Ik oarde verleg weke zegge dat onze Notaris ezeit eit dat m'n recht om
'n spoorwaigen mit z'n toebeooren van de regeringe te eissen, omdat m'n altijd
nog schappelik betaild in nog nooit iets ekrege.
Jilles. Ik dienke dat m'n zoon spooiwaigen al gouw zulle kriege, mar 't zal d'r
eene van kinderspeelgoed weze.
Stoffel. Zou jie dan dienke dat dair niks van komt?
Jilles. Dat zit nog. As de stemgerechtigden den 9 Juni allemaile trouw nair de
stembusse komme, in ze vuile den briefjes in met de naim van J.J. van Kerkwijk,
dan is d'r veel kanse dat m'n zoo ietwat kriege, want ik oord, dat onze ouwe
ofgevairdigde inwendig eet is, in as ie weer estemt wordt dat 'n dan ard zal wer
ken voor onze eilanden. Dat doet ie trouwens altied wel, mar dat weete m'n, oe
ouwer in de zaiken des te vertrou wder. Zukke ouwe gedienden direct den dra id
van aoles beet, in d'r woorden meer overtuugingskracht; 'n jongen in de leere
mot eenige jairen zittinge eer ze goed mee kunnen praite.
Stoffel. Dus jie dienkt dat meneer Kerkwiek den besten is voor ons belang om te
kiezen?
121
