Gistere was ik naer de stad ewist, om wat te verkoapen, want om te kaopen is 't
tegenwoordig nie meer noadig. - Ik komme tuus en zegge tegen mien Janna, noe
zal je zeker edocht ebbe dak altied in Zurrikzee eweest bin, né men lieve ziele! Ik
bin naer Paries geweest. - Je zal begriepe, meneer, wat ze daer van opkeek. -
Naer Paries, jie, moeder mens alleen, en noe altuus, dat kan niet Stoffel. - Toe
gong ik ze vertelle da'k bie Potappel krentekoekjes kocht en daer over de deure
bie de Verfer2 zag ange groate papieren mit Poranoo of zoo wat, ik weet et nie
meer en dat je daar Paries kon zie. Potappel, die zeide mien dat je daer de heele
boel van Paries kon zie voor een kwartje. Noe begriep je, Janna! dat ad ik er wel
voor over en ik docht: ik gae der in. En waerlik, ik zag net zoo goed Paries as of
ik der in was, je ziet de eeren en daomes erm den erm kuire; je ziet den yffel-
schen toren, net zoo wat as die van Baobel, je ziet mooie kerken, vaerten, en
overal pavilloenen, veel, een boel volk, nog meer as bie ons op durp as de
dominé zien afscheid preekt. - Ik zat te draeijen op mien bankje en aolles draide
en toe docht ik oak om joe; ik docht as Janna dal noe toch is wist: dat ik in Paries
bin, want ik zag aolles net zoa levendig as dat ik onze bigge op kot zie. - Toe
da'k weg gong, vroeg ik an die meneer, die daer an de deure stong, is dat de
aore weke weer zoa? Nee man, zeit ie, dan ei je Zwitserland, dan kan je daer nae
toe, en toe ik an mien Janna beloofde, dat willie dan saeme zouwe gae, toe zeide
ze, noe ik gae mit je mee en ik za vraege an de nichte van Jootje buure, die mit
de zeune van Klaos is etrouwd of ze mit Wullemientje en der Bram oak mee gaet.
Noe, meneer! ik schrief je wel is naeder.
STOFFEL.
In de daaropvolgende iceken verhaalt Stoffel steeds van zijn bezoekjes aan "Het
Panorama
Het verslag van 4 mei 1891.
Schouwen, 4 mei 1891
Meneer de Redacteur,
Oe of ik noe eigelijk mot beginne, kiek dat weet ik nie. Jie eit die beschrievingje
van dat Joodsche land en Egipte zoo mooi gedae da'k mit mien vrouwe dollig-
heid kreeg om nog is naar dat Pajorama te gae kieke. En ik at toch ezeit da'k et
nie meer dee.
Gistere middag ielde ze nie op of we moste nog is gae naer Itali en Rome en dan
zou de meester mee gai. 't Was goed weêr en wullie liepe mit zen drieën.
Men kwamme in de stad en gonge toe naer de Verfer, mar de man in de deure
zei: Stoffel! dat treft je slecht, mar ik heb het goed, 't is binne vol en der wachte
nog wel 40 menschen. Gaat zoo lang naar binnen". Ik zegge tegen de meester,
wille wullie dan sint is ergens anders gae kieke en toe binne me gegae naer
Bordier3. Daer ei je oak al zoo'n koffiekanne op de toag, daer bier uut komt, je zit
daer oak goed en je heit daer een mooi gezigt op d'ouwe aevend. Parju meneer!
wat loape der Zondags een boel mensen kuijere en dat geloave ik dat oallemaele
eeren en doames bin; ten minste zoa van boven op te zie'. Toe most ik nog even
een kleine booschap doe die je 't beste zeivers kan doe, en toe gieng ik naer een
oekje daer een kasje in stong (de meester zeide dat was een biechtstoel), in mien
126
