voorkeur door, en krijgt men een inzicht in de gehanteerde argumenten. Zo was in 1892 brand in de toren geweest. De gemeenteraad vergaderde over de te nemen maatregelen. Aan bouwmeester Van der Linden uit Zierikzee was gevraagd aanwijzingen te geven aan timmerman A. en loodgieter K. (uit Zierikzee), respec tievelijk voor 74,- en 75,-. Raadslid Verstraate vraagt of timmerman B. niet was uitgenodigd om in te schrijven. Voorzitter ontkent: zijns inziens kwam A. "de pre ferentie toe, ten eerste doordat hij zich als gewoonlijk weer bij deze brand best had gekweten", terwijl van B. weinig of niets te bemerken was en A. ook om andere redenen "als onderhoudende zijn moeder en invaliden broeder de voor keur verdiende". Toch gingen grotere opdrachten nog al eens naar aannemers uit andere gemeenten, die lager konden inschrijven. Bij particuliere klandizie golden ingewikkelde regels: familiebanden ('t: hemd. is nader dan de rok) en andere relaties, zoals buren en vrienden. Een belangrijk punt was ook: staat er weer klandizie tegenover? Velen wisselden trouw wekelijks van bakker. Dat de bakker voor de melk verschillende leveranciers had is duidelijk. Een voorbeeld uit 1930 wat zeker ook in 1890 gebeurd kon zijn, toont de kracht van deze gewoontes aan. Een bakkerszoon kreeg opdracht melk te halen. Hij wilde het zich gemakkelijk maken en ging in plaats van helemaal naar de Oostweg naar een adres dichterbij. Maar daar werd hij niet geholpen: "Julder bin van de weke nie bie ons!". Reclamestunts waren toen gelukkig nog niet aan de orde. Maatschappelijk aanzien Nog moeilijker in cijfers uit te drukken. In hoeverre hadden 'middenstanders' bestuurlijke invloed? We zagen al: 66 stemgerechtigden. Op de lijst van de kiezers voor de Gemeente Ouwerkerk staan bijna alle ambachtslieden en winkeliers; de schilder en één van de smeden ontbreken. Maar deze lijst werd samengesteld naar de aanslag in de personele belasting, die afhankelijk was van de huurwaarde van het pand dat men bewoonde. Was deze lager dan 24,-, dan had je 'geen stem in 't kapittel'. Hier stond de dominee met 150,- bovenaan. Misschien kun nen we het een maatstaf voor de levensstijl noemen. Behalve Karei van Oost, die met zijn herberg een riant pand bewoonde met een huurwaarde van 75,-, komen de meeste middenstanders bij 60,- tot 50,-. Ook het schoolhoofd staat op 60,-. De overigen zien we bij 37,- en 26,-. Maar ook al kon men zijn stem uitbrengen, dan hield dat nog niet in dat men een plaats in de gemeenteraad kon verkrijgen. Deze werd gevormd door de grote boeren. Waarschijnlijk was destijds iedereen het er over eens dat zij met het groot ste bezit ook recht hadden op de meeste macht. Het moet gezegd dat de kapitaal krachtigste raadsleden en de burgemeester zo nu en dan een financiële handrei king deden ten behoeve van het reilen en zeilen der gemeente. Ook in de meer persoonlijke sfeer zien we tekenen van welgezindheid. Uit een koopakte blijkt dat de heer B. Giljam een hypotheek verschafte aan Karei van Oost bij de aankoop van de dorpsher berg in 1876. En in de Zierikzeesche Nieuwsbode van 20 September 1887 prijkt de volgende advertentie: Dc ondcrgeteekendc HERMAN van den IIAMER, Vrachtrijder te Ou werk kek, betuigt bij dezen zijnen hartdykcu dank eerstens aan den Heer J. J. HENDRIKSE, Rijks-Veearts te Groot Ammers, voor zjjne belanglooze diensten bewezen bij het doen eener operatie aan zijnen Ezel, welke operatie met het beste succes heelt plaats gevonden en ten anderen aan Mej. de Wed. JAC. GILJAM, de Hoeren 13. G. van der HAVE, B. GILJAM, J. ZAAI.IER en JOH. ROMIJN voor het kosteloos verstrekken van een I'aard, waar door hij bleef in staat gesteld zijn bedrijf uit te oefenen en voor zich en zijn huisgezin in hunne behoeften te voorzien. H. van den HAMER. Ouwerkerk, 20 September 1S87. 84

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1991 | | pagina 92