na de oorlog maakte hij zelfs nog voor iemand een nieuwe kuip voor de wasma
chine. De boterfabriek "De Duif" liep op z'n laatste benen. Maar de molenaar
maalde nog steeds met de wind, en je schoenen hoefde je na reparatie niet zelf
op te halen, de schoenmaker bracht ze persoonlijk thuis. Hij was trouwens veel
op pad, want sinds zijn zuster en zwager een winkel van "De Dageraad" exploi
teerden, bracht hij met een handkar het brood rond.
Ook de andere zes winkels draaiden nog, maar in 1937 was de Vestigingswet
Kleinbedrijf gekomen. Minder kans dus op nieuwe concurrentie; je moest papie
ren hebben.
Ca. 1943De boot van Boomsluiter van Stavenisse komt aan bij cle Zuidbout om passagiers te brengen
en te balen. Een aanlegsteiger is niet aanwezig. Foto: N. van der Linde.
Twee vrachtrijders waren er nog steeds, maar cle ezeltijcl was voorbij, het waren
paarden. En als je naar Stavenisse wilde, was de verbinding nog heel goed.
'Boamsluuter' voer nu van Stavenisse naar cle Zuiclbout. Bij harcle wind verkoos
hij wel eens naar Viane te gaan. Dan zocht hij via een groot aantal schakelingen
verbindingen met 'den diekbaes', die zorgde dat cle passagiers verwittigd werden.
De vlasindustrie nam geen grote vormen meer aan. De zoons van Rogier Hage,
die het huisslachten van hun vader voortzetten, hadden ook dit overgenomen,
maar het was meer een bezigheid erbij. De beicle herbergen waren actief bemand.
Neringdoenden van elders legden er niet meer zo vaak aan. Ze kwamen vaker
met een auto en daar ben je sneller mee weg dan met een kruiwagen.
Onderwijs en beroepskeuze
Het onderwijs op cle ambachtsschool wercl algemeen geaccepteerd en gewaar
deerd, eventueel met de nodige aanvullende cursussen. Men zag er het nut van in
89
