DE SCHAKEL ROTTERDAM. EILANDEN TUSSCHEN EN DE eiland stonden ze veel meer open voor veranderingen dan vóór de oorlog. Ze hadden verandering immers ervaren als iets dat het leven niet ernstig aantastte. Als iets gewoons dat ze zich 45 jaar later niet eens meer als een verandering her inneren. Een boerendochter geeft die beïnvloeding onomwonden toe: 'Ik kwam vanuit het boerenmilieu in een heel andere omgeving terecht. Dat heeft invloed op me gehad. Ik kreeg te maken met andere omgangs vormen dan thuis. Het verruimde mijn blik.' Deze evacuatie-effecten zouden niet zonder betekenis blijven voor de naoorlogse mobiliteit van de bewoners van Schouwen-Duiveland. In oktober 1944 was het zuidelijke deel van Nederland bevrijd. Schouwen- Duiveland behoorde echter niet tot het bevrijde gebied. Toen de geallieerden de Westerschelde vast in handen hadden, viel voor hen namelijk de noodzaak weg Schouwen-Duiveland, dat door de Duitsers hardnekkig verdedigd werd, snel te veroveren. Het verzet op Schouwen-Duiveland was hierover zeer teleurgesteld, want dat had al een compleet plan opgesteld om samen met de geal lieerden het eiland in handen te krij gen. Deze teleurstelling werd ver sterkt doordat Radio Oranje na de bevrijding van Midden-Zeeland had omgeroepen dat heel Zeeland nu vrij was. De achtergebleven, van de bui tenwereld geïsoleerde bevolking van Schouwen-Duiveland voelde zich vergeten. Dit gevoel werd geduren de de hongerwinter alleen maar ver der aangewakkerd. Dit droeg nader hand bij tot een zekere bitterheid. De provinciale banden zouden in reactie daarop na de Tweede Wereldoorlog hechter worden. Intussen was in 1945 de schade op het eiland enorm. Het zoute water had de landbouwgrond aangetast en de Duitsers hadden een chaos ach tergelaten. Vrijwel alle economische voorzieningen waren vernield. Het verbindingsnet met Rotterdam was ontwricht en de mobiliteit ten opzichte van 1940 ernstig vermin derd. Veranderingen Eigenlijk sprak het voor de RTM vanzelf dat de tramdienst na de oorlog weer werd hervat. Dit deden namelijk bijna alle Nederlandse tramondernemingen. Maar na enkele jaren werden veel van deze interlokale lijnen weer opgeheven. Zo niet de tramlijn op Schouwen-Duiveland. De RTM moderniseerde de Zeeuwse lijn wel. Onder druk van de gemeenten werden ook twee buslijnen geopend, die als aanvoerlijn voor de tram dienst konden doen. Ondanks deze aanpassingen is de 102

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1992 | | pagina 104