len en opstaan door het leven gingen. Op 9 mei 1901 werden de korpsen samen gevoegd onder het motto laten we hopen dat het goed gaat. Vandaar de naam Nu met Hope. Oefening en Uitspanning ontstond 21 november 1901 uit een zang vereniging met dezelfde naam. Het oude vaandel is nog steeds in gebruik. Con Amore in Noordgouwe, opgericht 9 september 1910, is net als Apollo in Brouwershaven jarenlang op non-actief geweest, maar ook daar heeft men de draad weer opgepakt. Men haalde vroeger altijd de "ouden-van-dagen" in, wan neer die terugkwamen van hun jaarlijkse reisje. Een typisch dorpsgebeuren, want de reis was mogelijk gemaakt door bijdragen van de dorpsgenoten. Vanaf het voormalig ziekenhuis ging het dan in optocht naar het dorpscentrum. Het inhalen van de bejaarden is nog steeds in Renesse een gehandhaafd gebruik. Bijzondere optredens zijn gemakkelijk te vinden in de geschiedenis der korpsen. Kunst en Eer was aanwezig op 23 november 1898 bij het planten van de Wilhelminaboom in de Poststraat, waarop in de Zierikzeesche Nieuwsbode van 24 november te lezen was verdient dus dat korps wederom een welverdienden lof'. In 1901 werd de tram in Oosterland op feestelijke wijze begroet met de klan ken van Oosterlands Fanfare en in Renesse zal men niet licht de serenade verge ten, die op verzoek van een bruidspaar werd gebracht op... de Hompelvoet in het Grevelingenmeer. Er komen was niet moeilijk, maar toen men na gedane arbeid weer terug wilde naar de vaste wal was de boot verdwenen. Pas omstreeks mid dernacht slaagden de onfortuinlijke muzikanten erin met hulp van eigenaars van plezierjachten het eiland te verlaten. Nut en Uitspanning heeft goede herinneringen aan de opening van het Zuidpleintheater in Rotterdam, waar als onderdeel van de openingsavond een kort concert mocht worden gegeven. In het algemeen treedt Nut en Uitspanning graag op buiten het eigen dorp. Witte van Haemstede heeft eens deelgenomen aan het défilé op Koninginnedag bij Paleis Soestdijk. Ondanks het urenlange wachten voor men aan de beurt was, vond men het toch een hele belevenis. Kunst en Eer, Rust Roest en Luctor et Emergo bewaren goede herinneringen aan optredens in het buitenland. Men vindt het publiek in Frankrijk, België en Luxemburg veel enthousiaster dan in Nederland. De winteruitvoeringen zijn voor alle korpsen hoogtepunten in het muziekjaar. Deze uitvoeringen hadden vroeger overal dezelfde opzet: na een optreden van "de muziek" voordrachten of toneel en natuurlijk bal na. In Oosterland gaf men twee uitvoeringen. De tweede avond was bestemd voor "arme lieden uit de wer kende stand". Ook in Noordgouwe was de tweede avond voor "jeugd en lieden uit de werkende stand". Zij betaalden halfgeld. Dergelijke uitvoeringen hield men in het plaatselijke café, waar meestal wel een piepklein toneeltje beschikbaar was. Met de komst van de dorpshuizen kreeg men meer ruimte, zowel op het toneel als in de zaal. Voor sommige korpsen werd toen echter meteen schrijnend duidelijk, dat hun aanhang maar klein was. De grotere zalen waren angstig leeg. Er zijn nu nog steeds op Schouwen-Duiveland uitvoeringen in de oude stijl, dus met toneel; dat kan zijn, omdat de grote meerderheid van de bevolking dat het liefst wil, maar soms ook, omdat de vereniging zelf de verandering niet aandurft. Het is natuurlijk een hele stap om een oude traditie opzij te zetten, temeer daar men dan alleen met muziek het publiek moet boeien en dat is niet gemakkelijk. In Oosterland en Brouwershaven gooit men voorzichtig het roer om en probeert 126

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1992 | | pagina 128