Het is maar een klein aantal Nehalenniamonumenten dat zich nu te Zierikzee
bevindt, maar de kwaliteit is niet gering. Ze vertonen weliswaar niet alle facetten
van de religieuze sculptuur die in de Romeinse tijd is ontstaan rond de Zeeuwse
godin. Het merendeel ervan heeft een heel uitgesproken relatie met de scheep
vaart. Maar eigenlijk kan men daar geen bezwaar tegen maken. Daar ging het
haar vereerders in lang vervlogen tijden immers om. Het is daarom alleszins
gerechtvaardigd dat juist dit aspect bijzonder tot zijn recht komt in een maritiem
museum.
Wie meer wil zien begeve zich naar het Museum voor Zuid- en Noorcl-Beveland
te Goes, het Zeeuws Museum te Middelburg of naar de bruikleengever, het
Rijksmuseum van Oudheden te Leiden19.
11. Bovenste gedeelte van een altaar, uit twee fragmenten gereconstrueerd, h. nog 60 cm, fijnkorrelige
zandsteen, Oosterschelde, Maritiem Museum te Zierikzee.
Literatuur
Bogaers, J. E., 1989: Vreemde stenen uit de Oosterschelde, Zeeuws Tijdschrift39, 121-123.
Deae Nehalenniae, gids bij de tentoonstelling Nehalennia, Middelburg-Leiden, 1971.
Hondius-Crone, A., 1955: The Temple of Nehalennia at Domburg, Amsterdam.
Sichtermann, H. /G. Koch, 1975: Griechische Mythen auf römischen Sarkophagen,
Tubingen.
Stuart, P., 1982: Nehalennia, in: Encyclopedie van Zeeland, II, 377-381.
Stuart, P., 1986: Provincie van een imperium, Leiden, 26-31.
Weerd, M. D. cle, 1988: Schepen voor Zwammerdam, z.pl., 162-180.
Zadoks-Josephus Jitta, A. N./A. M. Witteveen, 1977: Roman Bronze Lunulae from the
Netherlands, Oudheidkundige Mededelingen uit het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden,
58, 167-195.
15
