Situatie Molenberg-complex op de kaart van Hattinga (1752). Wellicht kon onder natte weersomstandigheden alleen de toegang vanaf de Hogeweg gebruikt worden. De boerderij staat aan de Hogeweg 53 waar de naam 'Molenberg' te lezen is op de hekpalen. Van hier gaat de 150 meter lange oprij laan met forse kastanjebomen erlangs naar de bedrijfsgebouwen. Achter Molenberg liep 't Koningspad, het kerkepad van Burgh naar Westenschouwen. Hattinga geeft overigens de naam Molenburg evenals De Kanter (1748) Moolenburg. Op het brede stuk land tussen Molenberg en de baene lag een tuin met plantsoen en vijvers. Brede sloten en de veldnaam de vievers wijzen op een dergelijke aanleg. Ze waren oorspronkelijk wel 10 meter breed. Door kwel uit de duinen was hier altijd zoet water. Samenvattend krijgt men de indruk dat het oudste Molenberg (dat er zeker anders uitzag dan nu) aan de rand van de bosachtige duinrand was gebouwd, veilig voor zeewater en goed te zien over de 300 meter lange toegangsbaan vanaf een pol derweg. Het land dat de eigenaar van Molenberg bezat, lag gedeeltelijk in de Westerenban. Dit deel bestond vanaf de Middeleeuwen uit elzenmêêp. door begreppeling droger gemaakte duinrandgrond en beplant met elzen. Koeien en schapen liet men in de aangrenzende duinen lopen, die ook wel de nodige konij nen opgeleverd zullen hebben. In de polder lag butengrond, waar akkers en wei landen mogelijk waren. Elk deel van het Molenberg-bezit leverde andere produk- ten. Dit was dus mogelijk door de ligging op de geleidelijke overgang van duinen naar polder, door ligging op een landschappelijk gradiënt. 40

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1992 | | pagina 42