Vanaf de Hogeweg bereikt men de hofstede via een oprijlaan beplant met vooroorlogse kastanjebomen. Voorjaar 1990 (foto: W.P. de Vrieze). Molenberg Een molenberg, een bergje met een molen erop, is op deze plaats wel begrijpe lijk. De standerdmolen moest wat hoger staan boven de bomen en de duinen om voldoende wind te vangen. Elders in Zeeland, bijvoorbeeld St. Annaland en Retranchement, zijn nog molenbergen met een standerdmolen te zien. Ambachtsheerlijkheden hadden een molen om het graan te malen. Westenschouwen had een molen, te zien op een kaart uit 1540. De molen van Burgh stond aan het begin van de Meeldijk en in Haamstede stond de molen ongeveer op de plaats waar nu molen "De Graanhalm" prijkt. Nu heette in de 18de eeuw het Koningspad tussen Lisiduna en hotel De Burcht nog Moolwekken en heeft ergens op het terrein van 'De Burcht' (thans Asielzoekerscentrum) de molen gestaan. De molen verdween in de eerste helft van de 17de eeuw, vermoedelijk in hoofdzaak door de ontvolking van de Westerenban. Door het "overstuiven" van de gronden was er onvoldoende bestaansreden voor deze molen. De bewoners van de Westerenban moesten na het verdwijnen van de molen hun graan naar de molen van Haamstede brengen. Stoffel Jan Domisse, de oudst bekende bewoner Uit het oudst bewaarde veldboek van de polder Westerenban van de Duine uit 1610 blijkt dat de boerderij heeft gestaan in het bevang "daer Adriaen Jan Domusse in plach te wonen". Uit de beschrijving van de percelen grond in dit veldboek blijkt dat de boerderij in dat jaar in het bezit was van Stoffel Jan Domusse, een broer van Adriaen. Uit het oudste schepenaktenboek van de 41

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1992 | | pagina 43