weet de zaiken oak zuunig te beandelen, want dat bliek noe al bie de anbestedin- ge van de schole, dat is roijaal beandeld in toch goedkoop. Dair kunne die ouwe- re Burgemeesters van Duuvendieke in Noordwelle nog wel een kiekje an neme. Jilles. Je mocht m'n lest wel verwiette: wat bije op de centen, mar jou volkje loapt mit zoo'n gebedje meestal op de lippen. Stoffel. Dat is de zwakheid des vleeses, mar Jilles, eije oak êoird van de burg meester van Brouwersaiven?4 Jilles. De Nieuwsbode eit dair 'n mooi verslag van egeve, in ik van Kees den tummerman oirt, dat et eel aordig eweest eit, dair was 'n Brouwersaivense Gast, die de Burgemeester op de grens van de gemeinte ansprak, mar je begriept, dat gieng niet gemakkelik tegen zoo'n vrimde meneer, zoodat ie dan oak van z'n stik schoof mar as onverschrokke Zeeuw 'n papier uut z'n zak ailde in deftig as 'n anspreker voorlas, wat ze gaim van de Burgemeester verlangde, et voonaaimste was verbindinge deur den tram mit de vasten wal. Stoffel. Ik eleze dat de Burgemeester zichtbair anedai was. toe de eeste wetou- wer um ansprak, dat begriep ik niet, dat zoo'n vrimde man zoa gevoelig kan weze voor 'n vrimde plaise. Jilles. Dat is makkelik genoeg, dat zal schikke. Begriep je dan niet dat die man in z'n ziele bewoge was toe ie 'n man mit grieze airen mit zoaveel vier oirde spreke over de stad dair ie most optreè, in dat ie zich tegenover zoaveel gemoedelike mensen bevond, dair ie as Burgervader op 't oagenblik geen kanse zag om de luchtkasteelen, die ze mit mekoare ebouwd eenigermaite te kunnen steunen in voor instuuken te oeden, Ik oire dat die Burgemeester voor drie weken verlof anevroge eit, om van z'n ontmoetingen bie z'n installatie te bekommen. Mogelik eit ie oak wel edocht zooas de Burgemeester van Renisse eens zei: as er geen doad was zeit ie, dan was et zeker dat je ier nog doad gieng. Stoffel. Oe komt et toch dat Brouwersaiven geen Burgemeester uut z'n omgevinge verlangt? Jilles. Ze geen genie in5 'n Burgemeester, wairvan ze zeker bin dat ie de weten schap alleen bezit, ze wille 'n gemoedelik mens of eene die ze nie kenne. Stoffel, 't Is toch een baintje om Burgemeester te wezen. Jilles. Ik zou wel Burgemeester van Burgh wille weze, noe aol de durpen 'n Burgemeester kriege, gai ik voor Burgh sollesteere. Stoffel. Dat kan onze Burgemeester toch makkelik an.6 Jilles. Jao, dat wel, mar ik zou 't enkel wille weze om die schoolmeesters is op d'r plicht te briengen in te verbieên dat ze ons niet naipraite in spotte mit onze taille. Ik zou ze voorschrieve dat de Ollandsche taile in practiek ebrocht moet worre, dat ze de H leerde gebruuke in de G niet op de verkeerde plekken motte anwen- de in vooraol geen staduuswoorden gebruuke, zooas sommege doe. Den domenie7 zou m'n wel elpe, want die is doodeenvoudig in oudt oak niet van die snuffen. Stoffel. Dair ek van elust buurt, ik was lest aan de schuttinge van den öf bezig om wat op te lappen in toe kwam de schoolmeester8 verbie, ie zijt: Stoffel je mot die schutting maar amoveeren;9 ik zei niks, ik docht wat zou dat voor verve of pleis ter weze, amoveeren? Ik zegge tegen Griette, ken jie dat goed, ze prakkediensde 'n oagenblik in zei: 't is net zoo as 't mee aoles is, 'n mengelmoes, gooit aol de soorten deur mekaore, in dan zuije d'r weze. Ik smoutede de verve d'r an in vroeg an de schoolmeester toe ie verbie kwam, is et noe niet mooi geamoveerd? 91

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1992 | | pagina 93