gulden te geven. Een geste waar men zich maar weinig tevreden mee toonde. Bij een onttakeld schip aan de wal moest worden ingeklaard, waarna bezoeken wer den gebracht aan een makelaar die I-Iasselman heette, de gouverneur van de stad en tenslotte aan de tol. Daarna ging men weer aan boord, "om de visite of bezoe kers af te wachten". Toen zich na drie en een half uur nog steeds niemand had laten zien besloot men te proberen nog diezelfde avond Petersburg te bereiken. Daar er echter geen bark meer vrij bleek te zijn moest dat tot de volgende dag worden uitgesteld. Omdat men voor dat overvaren eerst maar liefst vijftig roebels vroeg werd niet meteen toegehapt. Door het zich aanmelden van andere gegadigden zakte de prijs al gauw met sprongen. Kwamen te Petersburg (om) half 2, gingen na de Beurs, waar wij l'/> uur moesten waglen na Scblüsser en gingen toen met hem meede na zijn huis. Dineerde bij zijn Edele. Resolveerde te K'stad te blijvenOp aanraden van Schlüsser ging men met een rijtuig over land terug, om uiteindelijk te overnachten in Oranjeboom (Oranienbaum), dat vlak bij Kroonstad was gele gen. Eén uur \s nachts was het toen men daar arriveerde. De volgende morgen had men bijna een uur de tijd nodig om het eigen schip terug te vinden. Op verzoek van de kapitein was dat voor reparatie reeds naar een dok gebracht. Na een bark en wat sjouwers besteld te hebben ging men weer aan boord, waar het overigens geweldig behelpen was. 'Kunnende niets warm krijgen daar er vol strekt geen vuur aan boord mag wezen, moeiende de kok zijn eten in de Dokshuis kokendat een quartier roeijens van 't schip is, dus koud eer het aan boord is". Het liefst was men meteen met lossen begonnen, maar zware storm maakte dat dagenlang onmogelijk. De vijfde juli was het eindelijk zover. "Om 4 uur aan 't lossen, 78 vaten met de pruimen gingen dees dag over Hoe graag zou men niet willen weten wat er nog meer van boord gebracht is. Helaas heeft Van der Harten dat niet vastgelegd. Met de notitie dat het schip de middag van de volgen de dag reeds geheel leeg was heeft hij in deze volstaan. Wel maakt hij melding van gelijktijdige contacten met de opperbaas van de scheepsdekken om zo snel mogelijk gekielhaald te worden. Mogelijk dat men dan met een dag of wat weer naar huis zou kunnen vertrekken. Na eerst in Petersburg permissie verkregen te hebben om nieuwe lading in te mogen nemen. Te gast op hei buiten van Schlüsser Op zaterdag 8 juli kwam Van der Harten daar tegen half vijf in de namiddag aan, "onder onophoudelijke stortregenZijn eerste gang was naar Schlüsser, maar die bleek al naar zijn buiten te zijn vertrokken. Wel was een van diens zoons nog aanwezig, die de bezoeker uit het verre Zierikzee voor het hele weekeinde op het familiebuiten te gast noodde. Allervriendelijkst werd hij daar ontvangen. "De heide zonen speelden voortreffelijk op cle piano en om 5 uitren kwam den secreta ris van den Groot Maarschalk met zijn vrouw met ons dineeren. Om 10 uuren kwamen er nog eenige dames en heeren van de bijzijnde buitens". Waarschijnlijk heeft Van der Harten die dagen het nuttige met het aangename weten te verenigen door met Schlüsser over zijn retourvracht te spreken. Op maandag 10 juli heeft dat dan zijn beslag gekregen. "Kwamen om 10 uitren met de kabnolet in de stad, arrangeerde alles en op de Beurs wierd het restant der lading ingekogt". Overigens ging daar alle aandacht uit naar een net binnengelo pen nieuwtje. "Deezen dag kwam de tijding der nederlaag van Napoleon door de

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1993 | | pagina 79