liet cle goeie cheffeur mun onder ut dekklêêd uut kome in zö kwam ik wï bie
ons gespan. Inmiddels was onze buurman oak bie ons ekomme. Die bleef êêl de
reize bie ons. Wa'k noe in 't kort beschreeve ei bekant un êêlen dag eduurt.
Het was a aerdedonker toe a mun bie un bekenden in de "Polder ankwaeme, die
op un hroote ostie weunde mit vee schuurruumte. Mun mochte dae overnachte.
Mun henoote aollemae, maans in dier. nae un dag vol mee emosies van un hoei-
je nachtrust. Dun anderen dag behonnen mun an de groate reis nae de Betuwe.
De middagstop ielde mun in Steenbarehen, wae mun ouwers in mun zuster ons
op de fiets verbie reeë, op weg nae dun trein in Roosendaal. Dun aevend van die
dag adde mun ut plekje Oeven bereikt, dae konne de paeren overnachte, zallef
bin mun nae dun 'Ouwenbosch' eloape. dae mun in un otelleje eslaepe. Dun
aoren dag was 't zondag, die dee wat ellende betrof nie onder vö aore daegen.
Mun reeë dwars deur Breda. Vö de bevolkieng in vö de bezetters was !t wè zon
dag. Ut Herrenvolk stieng in un lange reke vö de bioscoop-kassa in de
Bredaënaers hienge nae de kareke. De middagstop ielde mun bie un klein boer-
derietje, vlak bie de febriek van 'Hero'. De femilie was 's ochens nae de kareke
ewist. Meneer pustoor aode in zun preek zun medeheloavegen op dur arte
edrukt om de maansen, die as verjaegden op pad waere. hoed op te vangen.
Dae eit die femelie zun eige hoed an gouwe. Vö de paeren was tur volop voer in
vö ons ertesoep mit un kluuve, die de panne uutstak. Uuterust in bemoedigd
konde mun dur wi tegenop, 't Arteluk meeleven van zukke maansen stak un arte
onder je rieme in ieuw je op te been. 's Aevens kwaeme mun in Sprang-Kapelle
an. Dae kwaeme mun durpsgenoten tegen, die dae un onderkommen adde
evonde. Nae da mun de léste berichten van 't durp uutewisseld aodde doken
mun onder de wol dat wil zaage in 't ooi.
Mun waere noe zö'n aande evorderd, da mun an dun aevend van dun aoren dag
ons einddoel bereikt zou kunne worre. Via Heusderbrug nae Kerkwijk, bie
Zaltbommel de brugge over in Opijnen was bereikt. Dae was mun femile, zei ut
rn.it vee vertraeging, oak an ekomme.
Mun voelde ons eige toch bevoorrecht da mun wï op un ostie waere. Van onze
béésten, die elders onderebrocht in erigistreerd waere, konde mun un koeië op-
vraege. Un welkomme biekomstigheid was. da ze un twêêlienk op de waereld
brocht. Ene ielde mun buuten de registroasie, die kwam nae un korte mesttied in
de panne terechte.
Op 't ostie was vö mien niks te doen. De kans da ze mun nae Duitsland zouwe
stiere was daerom groot. Zodoende bin'lc truggegae nae Braebant, nae de femilie
in de Langstraete, waer a mun onderweg elogeerd adde. Mun ouwers in mun
zuster bin êél de zeumer in êêle goeie armonie op ut evacuaosieadres in Opijnen
ebleve. Mit de bevrijding van Zuud-Nederland kwaeme ze wï in de ellende, ze
moste vanwege dat de Waal frontlinie wier wï gae zwareve, saeme mit de femilie
van d' ostie kwaeme ze in Waddinxveen terechte. Nog ma mit' één paerekracht,
want onder-weg wier één van de paeren deu de Duitsers evorderd. Oak in
Waddinxveen wier mun femilie aller artelijks op-evange. Ze bin dae ebleeve tot
an de bevrijding.
Trék nae de bevrijding kwam dun drang om op 't durp. op Oösterland te gae
kieke, ut verlangen om wï op eige grond te loapen wier mit t'n dag stèrreker. Vö
't echter zö varre was. kwam d'r nog a wat kieke, d'r moste êêl wat barricaden
eruumd aore in dat brocht teleurstelling. Eêst moster un barreg pepieren vö aol-
105
