Overige meteorologische waarnemingen in Zeeland Gelukkig zijn van andere weerkundige waarnemers uit Zeeland wel waarnemin gen bewaard gebleven. Verschillende waarnemers waren lid van het Zeeuws Genootschap van Wetenschappen en veel meteo-gegevens zijn terug te vinden in de Verhandelingen van dit Genootschap. Zo zijn de waarnemingen (temperatuur, luchtdruk en wind) van Abraham Muller (1741-1827) uit Middelburg over de jaren 1768-1773 volledig bewaard gebleven. Geneesheer Muller was mede oprichter van het Zeeuws Genootschap en gebruikte zijn gegevens voor onder zoek naar het optreden van ziekten in relatie tot het weer. Zijn waarnemingsre- gisters bevatten uitgebreide beschrijvingen van opgetreden ziekten en uit interesse voor het klimaat binnenshuis hield hij ook de stand van de thermo meter binnen nauwkeurig bij. In de achttiende eeuw waren veel geneeskundigen geïnteresseerd in het weer, omdat zij meenden dat met name epidemieën daar iets mee te maken hadden. De artsen waren landelijk verenigd in de Natuur- en Geneeskundige Correspondentie-Sociëteit, die richtlijnen uitvaardigde voor het verrichten van waarnemingen en de gegevens uitgebreid publiceerde. Andere Zeeuwse artsen die zich met het weer bezighielden waren Leonardus Stocke (1710-1775) in Middelburg, Goclefridus Wilhelmus Caüenfels (1755-1822) in Sluis, tevens burgemeester en de eerder genoemde Job Baster. Maar het weer was niet alleen het domein van medici. De Middelburgse stadsar chitect en handelsman Jan de Munck (1687-1768) noemde zijn huis "het observatorium". Hij verrichtte er van 1742 tot 1767 weer- en sterrenkundige waar nemingen. Naast zijn huis liet hij een toren bouwen van 24 meter hoogte, van waar hij vele waarnemingen deed. De Munck is vooral bekend om zijn sterren kundige publikaties en werd door Prins Willem IV in 1747 benoemd tot zijn "astronomicus observateur in de hemelloop- en sterrenkunde". De Munck's nalatenschap is in 1858 in Middelburg geveild en sedertdien spoorloos. De natuur en met name het weer hadden ook de belangstelling van bioloog Leendert Bomme (1727-1788) uit Middelburg, maar helaas zijn alleen waarnemin gen uit 1780 bewaard gebleven. Dat geldt ook voor de waarnemingen van Pieter Michiel de Lichte uit Middelburg, die daar 1741 tot 1782 notaris was. Een verhaal apart vormen de waarnemingen van Johan Adriaen van de Perre (1738-1790), die vooral belangstelling had voor toegepaste natuurkunde. Die wetenschap genoot in de salons grote populariteit als "physique amusante". De rijke Van de Perre was één van de belangrijkste geldschieters van de Natuur- en Geneeskundige Correspondentie Sociëteit maar was als weer-waarnemer ook aangesloten bij de "Societas Meteorologica Palatina". Dat was een van de meest invloedrijke meteorologische organisaties in de wereld, opgericht in Mannheim door Karl Theodor (1724-1799), keurvorst van de Palts. Doelstelling was de oprichting van een wereldwijd net van meteorologische waarneemstations met op alle meetposten dezelfde soort instrumenten. Die standaard-instrumenten wer den op kosten van de keurvorst verspreid met cle richtlijnen waar cle waarnemers zich aan moesten houden. Zo kwam er een internationaal meetnet van 39 waar- nemingspunten tot stand, waaraan in ons land werd deelgenomen door de arts Jacob van Breda (1743-1818) uit Delft, advocaat Simeon Pieter van Swinden (1755-1835) uit Den Iiaag (de broer van hoogleraar Jan Pieter van Swinden uit Franeker) en Van de Perre uit Middelburg. Hij wilde zo graag voor de "Societas" waarnemingen doen dat hij de instrumenten zelf betaalde en dat werd bij hoge 14

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1994 | | pagina 16