Putten en Beijerland gedeeltelijk onder water te zetten." Anderhalve maand eer der had een van zijn ondergeschikten de mogelijkheden voor een inundatie al eens op papier gezet. In dit stuk, 'Denkschrift zur Ueberflutung des Zeelandischen Küstenbereiches"staat zonder blikken of blozen geschreven dat het onder water zetten van land een oplossing voor het tekort aan voldoende manschappen is. Door het water de verdediging van het achterland te laten over nemen, kan de gevechtsmacht aan de kust zelf geconcentreerd worden. Zo kan volgens dit memorandum een op zichzelf zwakke schakel in de Duitse verdedi gingslinie even sterk worden, zo niet sterker, als andere, naburige kustgebieden. Bovendien acht de schrijver van het stuk het niet uit te sluiten dat onder waterzettingen de geallieerden zullen doen besluiten niet hier maar elders aan te vallen. Wanneer de eilanden niet in hun geheel in staat van verdediging zouden worden gebracht, zou volgens deze analyse de kans groot zijn dat de geallieer den hun aanval juist wel op deze streken zouden richten om hier een uitvalsbasis te creëren ten einde snel in de richting van Duitsland en ook Antwerpen door te stoten. Het stuk toont zonneklaar dat ten aanzien van de invasie door de Duitsers met alle mogelijkheden rekening werd gehouden. 85

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1994 | | pagina 87