Tussen .1850 en 1870 bestonden op Schouwen-Duiveland 32 meestoven die ge bruikt werden voor de verwerking van de meekrapwortel, waaruit rode kleurstof voor het verven van textiel werd gewonnen. De productie hiervan kwam aan het eind van de negentiende eeuw vrijwel geheel stil te liggen, omdat er een syn thetische vervanger voor deze kleurstof op de markt kwam. Enkele meestoven kregen een andere functie, maar de meeste raakten in verval of werden afgebro ken. Tegenwoordig zijn slechts enkele restanten van deze gebouwen aan te tref fen, zoals bij Noordgouwe en aan de weg tussen Zierikzee en Nieuwerkerk. Mee- stoof Willem III bij Noordgouwe werd in 1863 opgericht door een coöperatie van 13 boeren, maar al in 1898 in gebruik genomen als cichoreifabriek voor de pro ductie van namaak-koffie. Het hoge deel van de oude meestoof staat nog over eind. Dit was de droogtoren, waaraan in het interieur nog de lattenzolders herin neren waarop de meekrapwortels gedroogd werden. Van meestoof De Kapel in Kapelle dateert het oudste deel uit 1869. Ook dit gebouw is later in gebruik genomen als cichoreifabriek.Schouwen-Duiveland had vanaf het begin van de negentiende eeuw een belangrijk aandeel in de productie van vlas, met Dreischor als centrum. Aanvankelijk vond de productie in grote vlasbedrijven plaats, maar vanaf circa 1900 gebeurde dit op kleinere schaal. Aan de Bogerdweg in Dreischor bouwden vlasboeren vanaf het begin van deze eeuw hun boerderij tjes met zwart geteerde houten of stenen schuren, op lange, smalle percelen, loodrecht op de as van de weg. Ondanks de gedeeltelijk geamoveerde structuur en bebouwing is de oorspronkelijke toestand nog redelijk herkenbaar. Van kleinschalige bedrijvigheid is tegenwoordig in de stads- en dorpskernen wei nig terug te vinden, op een enkele travalje na. Een uitzondering hierop vormen een aantal slachthuisjes in het straatje de Hem in het centrum van Zierikzee en het complex van drogisterij annex uitgeverij "De Palmboom" aan de Nieuwstraat in Bruinisse. Aan de Vissersdijk in Zierikzee staat het vermoedelijk negentiende eeuwse complex van de 'Zierikzeesche Houthandel'. Dit' bestaat uit twee grote opslaggebouwen, waarvan de wanden grotendeels zijn opgebouwd uit houten latten, zodat goed geventileerd kan worden. Vanaf het midden van de negentiende eeuw vond de verkoop van goederen in toenemende mate plaats in winkels in plaats van op markten. Meestal werd aan De 'Zierikzeesche Houthandel' aan de Vissersdijk ie Zierikzee. (coll. MIP/MSP- Zeeland) 119

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1995 | | pagina 121