van 27 september 1935. An Joös van Jaone. 'k Zè, naomjoösjie ei gliek oör Da tjie nie zeit, wie ofjie bint; Ze d'r niks nie mee te maeken. Ouwjie 7 ma vöj'oör, goeie vrind. Zaege ze fop Striepeule komme, Of langs Bonseliengegat, Ieder zei: "dd 'sjoös van Jaone Zèls de wuuven aode wat.... Juust, 't is krek zoö as jie 't neerschneft: 'n Aop mit praetjes in gekles; Lee kent ier Aer'man, in die Menen1 we. In jie lag aol mar onder 7 mes Van den Aerd. tot an de Prommel, Van de Zeëpe tö Kakkersweël, Van Aogeule tot an Pikgat, O vera kriegjie je deël. Gae kalmpjes deur md mit je stikjes, M'n leeze z'aomae vees te graeg, Strak op lang' aevenden bie't viertje, Doe ma vee int op, schrief ma staegü Kees Kollenaer, de prozaïst In 1928 en 1929 schreef Kees Kollenaer in het weekblad Ons Zeeland in de rubriek "Van Eigen Bodem" in totaal vier "Schouwsche Schetsen" getiteld "Den Trap", "Ope brief an Jaonus van Weslerdune....in nog 'n paer aore menschen", "De drie stollepen" en "Arjoan z'n vette beêsten". In de Kroniek van bet land van de zeemeermin, 1980 introduceert dr. A. de Vin Kees Kollenaer en geeft hij commentaar bij de in Ons Zeeland nr. 4, 1929 ver schenen Schouwse schets "De drie stollepen". Uit zijn schetsen blijkt dat Kees goed op de hoogte is met de gang van zaken op Schouwen. Hij geeft tot in detail het dagelijks leven in de Kop van Schouwen en op het platte van Schouwen weer. In zijn eerste verhaal in Ons Zeeland nr. 15. 1928, getiteld "Den trap" voert Kees de landbouwer Jaonus, den boer van 't Duunbosch, ten tonele. Onmiddellijk na de publicatie komt Kees van verschillende zijde ter ore dat een landbouwer in de omgeving zichzelf in zijn verhaal heeft herkend, deze laat Kees weten dat hij zijn geschrijf beslist niet op prijs stelt. Een reactie van Kees lezen we in zijn volgende verhaal in Ons Zeeland nr. 26, 1928, getiteld "Ope brief an Jaonus van Westerdune....in nog 'n paer aore men schen". In deze brief zet hij de bedoeling van zijn verhalen als volgt uiteen. 'k Aojulder al eer 'eschreve a' 'k ma tied aod ao. Je mo' ivete da'k 't ier net zo druk as julder asje mit d'n oest bezig binne. 'k E ier oak 'n soort van oest al is't 'n aoren as bie julder....ma' 7 kost toch oak moeite om 'n binne te kriegen. Alleênig - da' zu' julder begriepe - vor in aleer da'k komme, mo' m'n ies van 't arte! Wan 'k iville gin zure gezichten zie! In daerom motte julder perbeere m'n goed te verstaen. Toe' 'k da' stik over "Den Trap" 'eschreve toe' è'k d'r Jaonus in laete praete in toe' docht Jaonus dat 'n Jaonus kende in julder dochte dat je Jaonus kende. Noe mo' j'es luustere: dat was waer in dat was gin waer! Menen levert oncler bet pseudoniem Merien van 't oekje" regelmatig kritiek op de pennenvruchten van JOÖS VAN JAONE, anderzijds betuigt bij ook zijn instemming en bewondering. 100

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1996 | | pagina 102