'Dal wier an-e'voerd mee
kipwaebens nut
'd'Oöslerlanclse schorren
'k Bin in achtenveerteg in polderdienst e'komme. 't Was mee mien zó, 'k was t'r
'n êêl jaer, wat ö'k dae dee? Beschouw m'n mè as aerlemmeroolie, oovera hoel
vö. Noe beurde't da'k bie de binnekantenier makkedam oover de weehen most
brienge, !t was oak wè us pitjes vuile, 'k Most oak èllepe peile. M'n aodde a een
motorboot, d'n êêne dee vaere, in stieng an 't diepteload, in ik an d'ofstandsliene
die stieng mêêsta vast an d'n diek, in d'n diekbaas, die dee schrieve. Je prebêêr-
de d'n draed zö strek meuhelek t'ouwen, mè in 't Ziepe was 't aoltied druk. De
boot aodde een vlagge da'j van vööre most peseere mè je weet oe a't haet mè
j'aodde oak 'n öören an boord.
D'n ouwen diekbaas Leenderse, die man aodde 'n verlammieng op z'n oagkappen
in dan bleeve z'n oagen toe, haf j'n noe een dautje dan schrok t'n in dan hienge
z'oope. Ie aodde zèllef e'zeit jongers je heeve m'n mè een dautje leehen m'n
èrrem, mè ja je weet oe a t'n méns is, op een keer bleeve ze wat lange toe, 'k
pakte d'n öören in blies valk bie z'n ööfe, wat dienk je die vint schrok z'n eihe
weezelöös, vloog ooverènde in zei 'wat doe t'r op', niks je most toch schrikke,
'M'n aodcle d een
motorboot
86
