ja zei t'n mè dit was toch cle becloelieng nie. M'n zulle êêst deeze man ofwèrreke, zommedêên nog een heval bie 't peilen. 'k Ielp aoltied bie 't uutzetten in d'n diekbaes keek dan oover de paelen in dan leiden z'n and. op 't paelènde zö keek'n d'r oovereene. 'k Stieng zèllef mee 'n aollef pond butter (zö noemde z'in dien tied dien aemer) in m'n and. 'nog een tikje Wim', 'k lichte d'n aemer booven m'n ööd in wou slae toe a t'n z'n duum d'r bie ieuw, 'k kon dien aemer nie mi ouwe, dus op z'n cluum. Dat kwam an, ie sprong op in neer net of a t'n kouwe voeten aodde. 'k Zei 'konnen nie mi ouwe, dien aemer', dat behreep'n, ie nam m'n 't oak nie kwaelek. Noe was 't zö dat de raoien vö t'peilen bie de Vlucht'aevende deu de ménsen van 't Rijk e'peild wiere, mè dat hieng nog op cle riemjes. Mè op een keer zei d'n cliek- baas, dat was Pikkaart, motte wilder dat us vö julder doe mee de vlet, dat was a'lange hoed. 'n Ouwere man hieng mee om de raoien uut te zetten. Noe zat t'r op de peilbööt een kapje dae kö j'onder zitte bie reehen om te schrie- ven, dat waere een paer iesclere beuhels in dae was een zeil oover e'spanne net zö oahe da'j d'r net oovereene kon kieke. Die man stieng dae vö, zö oover de kop te kieken. D'êêste onclercl meeter peilde j'om de vuuf meeter, de twêêde onderd om cle tiene. Mee die ofstanclsliene kö'j cle peilbööt remme. 'k liet inêêns cle liene tien meeter viere in ieuw toen cle liene op rem. De boot neemt clan een schoot mè wier eeven laeter of e'remd dit haf een schok in die man nam oak een schoot zö mee z'n strotte teehen die beuhei, dat viel nie mee. D'n diekbaas zei 'wat cloe je noe' ie zei 'dat noeme ze noe mechanisch peile, de kop van je pooke'. Dan is't noe êêl wat beeter 'ööre. In twêêënvuufteg kwam de W.W.-wet t'r spraeke in m'n kreehe bericht van 't bestuur da m'n bie onwèrrekbaer weer in de W.W. moste clat kon om da m'n bie d'n anneemer op de löönlieste stienge mè ik nam dat nie want 't loon was toch a nie zö oahe, zessendaorteg hulden in de zeumer in ach- tendaorteg in de winter, in dae tachteg precent van dan behriep je 't zeeker wè. Vee e'praet mee de voorzitter, mè dat ielp nie, want ze moste bezuunehe, 'k pakte m'n zootje in, in was binnen 't uure vertrokke. 'k Aodcle trek een brief e'schreeve nae G.S. in 't zaekje uut cle doeken e'dae. Vuuf maenden laeter kwam de ramp, ze kwaeme m'n s'nachts aele, ik bin mee e'hae mè toch aodde'k e'vroohe ö'k noe wï hoed was. De ramp kwam in 'k bin e'bleeve mè wou nie deu cle polder uutbetaeld ööre, een maend laeter stieng'k op cle löönlieste bie cle Grontmij. In maerte zaete m'n in de kêête koffie te drienken d'n cliekbaas in de voorzitter waere d'r aok bie, 'k zei, 'za'k us een brief völeeze', want G.S. aodde bericht e'dae. Nou clie angezichten betrokke want 't was nie cle bedoelieng van G.S. om ménsen in de W.W. te doen d'r most mè op wat aors bezuunegd ööre. Mè ménsen henoegt dae oover. In september drieënvuufteg bin'k oover e'hae nae cle Rijks Waeter Staet. In feber- waorie zessenvuufteg bin'k kantenier ööre bie 't Rijk, kreeg toen oak nog contact mee verschillende diekbaezen in clae aok beste ervaeriengen mee aocl. Noe nog eeven wat oover saemenvoehienhen cla's een bepaelde ziekte in ons land ööre, m'n hae ier nie vérder op in, mè ze weete't zèllef nie mï, want van dur- pen maeke z'n stad in van steeclen wille ze wï durpen maeke. Snappe julder clae wat van? Ikke nie mè clae za'k wè te lomp vö weeze. Noe nog een praetje wa'k weete deu ooverleverienge. Bie ons op clurp was t'r een man die aoclde land in 't Nieuwe Lancltje. Ie êêtte Bertus in ie was nie e'trouwd, leefde saeme mee z'n zuster in roakte nie, pruum- de nie, kon oak nie leeze in oak nie schrieve, liep aoltiecl mee een klaovertje, of 87

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1996 | | pagina 91