Anton Pieck, waarvan 19 van Schouwen-Duiveland. In 1977 vinden we een aantal daarvan terug op een aan Zeeland gewijde kalender. Op de 'algemene' kalender van dat jaar was een kleurtekening opgenomen van een groot zeilschip voor de reede van Zierikzee met de beide havenpoorten op de achtergrond, gesitueerd in de 18e eeuw. Resumerend Het werk van Anton Pieck op Schouwen-Duiveland is exemplarisch voor de werkwijze gedurende zijn gehele leven: heel veel tekeningen en schetsen; hiervan vinden we tussen 1911 en 1934 soms een grafische echo (een ets, droge naalcl, houtsnede of litho) of tussen '1924 en 1987 een olieverfschilderij. Vooral na de Tweede Wereldoorlog zien we op zijn kalenderplaten meermalen een gedetailleerde of globale verwijzing naar vroegere tekeningen en indrukken. Een vroeg voorbeeld: wanneer hij in 1940 de Plompe Toren - een herinnering van het verdronken dorp Koudekerke - tekent, vinden we een jaar daarna een uitgewerkte kleurtekening van het eenzame gebouw op een kalender terug. Soms gebeurt dat jaren later. Zoals reeds opgemerkt: verreweg het grootste deel van zijn oeuvre wordt gevormd door tekeningen, deze vormden de basis voor vrijwel al het andere werk. Uitzonderingen hierop zijn natuurlijk de geschilderde stillevens. Illustraties bij streekromans werden ter plaatse getekend. Ook hier geldt: driekwart is ge documenteerd, de rest is fantasie (sprookjes en mythologische verhalen, verzonnen taferelen). Anton Pieck heeft zich op veel gebieden bewogen; hij tekende wat hem behaag de, wat hij mooi, boeiend of vermakelijk vond. De brede waardering heeft hem tot het einde toe verwonderd, maar hij voelde zich daardoor niet gebonden. Nooit heeft hij, wat zijn werk betreft, enige concessie aan de publieke smaak gedaan - dat lag volkomen buiten zijn gezichtsveld. Waardering Tijdens zijn leven heeft Anton Pieck veel lof geoogst en er is in die periode nooit een negatieve kritiek over zijn werk geschreven. In de jaren '70 en '80 werd zijn populariteit steeds groter, onder andere door tentoonstellingen door het gehele land (soms verscheidene tegelijkertijd), radio- en televisieuitzendingen in Nederland en Vlaanderen. De Efteling en het vroegere Autotron in Drunen waren belangrijke trekpleisters van onnederlands formaat. In 1984 werd in Hattem het Anton Pieck Museum geopend, dit trok en trekt, tienduizenden bezoekers per jaar. Na het overlijden van de hoofdpersoon in 1987 kreeg het Museum de beschikking over zijn werktafel en de omvangrijke etspers. In 1991 werd het, ver groot, heropend. Aan alle facetten van zijn werk is aandacht besteed; elk jaar is er een speciale expositie gewijd aan een bepaald thema, naast de vaste opstelling. Na de clood van Anton Pieck vernam men hier en daar wel eens een geringschattend oordeel; deze waren en zijn zonder uitzondering het gevolg van een zéér partiële kennis van het indrukwekkende oeuvre van de veelzijdige teke naar, graficus, illustrator, schilder, en ontwerper. Jammer, maar hoge bomen vangen veel wind, daar kan men in Zeeland ook over mee spreken. 99

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1997 | | pagina 101