Da kon ik maarke; jen aesem gong zö roar, in je ruuk nog nae drank ok. Op zö'n maniere zajje nie oud worre, nVn jongen! Affijn, affijn, die tante Sophie toch! Tot ziens ma wï. JAOKOB. Uutstapjes In dezen tied van 't jaer krieg 'n méns wè es de kriebels om d'r af in toe es 'n daegje tussenuut te gaen. da kan noe vlugger as vroeger. Je stap ma in de bus. die rie gezellig over aolle durpen in toch bï'je nog gauw in Rotterdam. Ons wè een auto. ma die ka'je in 't centrum van zö'n stad nie kwiet, ee? Daer is vee te zien. Raore tiepen in leeglööpers bin der genog. M'n d'r ök an gedocht om es op d'Euromast een kommetje koffie te drienken. Ma men vrouwe kiek noga vee tillevisie in dan zie je liften altoos bluuve steeke of nae benee storte, dus da gieng nie deu. Koaplustig bin ze d'r ok wè, as je die slierten ménsen vö de kassa's zie wachte, dienk je dat 't geld an de böömen groeit. Ma toch zou'k t'r nie wille bluuve! As j'aol die oage gebouwen gezien eit in aol die raore luchtjes in zö'n stad es goed opsnuuft, dan dienk je: "Bie ons is 't toch 'n eemel op aerde, 'k za blie weze, ak wi tuus bin!". M'n waere ök nog een daegje nae m'n nichte, die woon op Serooskèrke. 't Is t'r lekker rustig op 't durp. Af in toe zie je Prince uut de lucht duuke om te sproei en, ma vérder is 't nog zuuver buute. Daer kwam d'r trouwens nog êêne kieke, d'êên of andere wanteweever uutte stad. Die kom naemelek noga es buurte bie een aordige jonge weduwe op 't durp. Noe ök wï. Ie gooide z'n ouwe fiets teegen 'n doelde vuuleszakken, want 't was cliensdag in dan is 't een zoodje op te stoepe. Toen gieng'n achteromme nae binne in mêêsta bluuf t'n dan 'n aordig stuitje weg. Dae kwam Tinus van Maotje net verbie. Die kiek noga es diepe in 't glaesje. In zodoende was'n op 'n aevend mit z'n zatte kop in 't donker mit z'n fiets teegen 'n dosmesjien gereeje. Z'n voorwiel dubbel, de belle d'raf. D'r was nie vee goeds mï van oover. 'Kiek noe toch", docht'n 'zö'n fiets bie de vuulte! Da voorwiel kan 'k nog wè gebruuke". Ie gieng nae een kammeraod op 't durp in vroeg 'n andeg tangetje. In tied van een paer menuuten at'n wï 'n wiel in een belle vö z'n fiets. Toen die stadse vrieër nae buute kwam, wier'n wit om z'n neuze, ie was zö wï binne om de plisie te bellen. Ondertussen kwam de vuulskarre, ze kapte 't êêle zootje d'r in. de fiets incluus. 'k Za'je ma bespaere wa vö taele die vrieër laeter uutgesloogen eit, toen da t'n de leege stoepe zag. Allee ménsen, tot 'n aore keer ma wï. De groeten van JAOKOB. Mart in Brouw Sommige diengen bluuve een méns lang bie. 'k Weet nog: wae noe de Fiat is, dae was in de jaeren twintig garage Van de Zande, Die veruurde auto's mit sje- feur. Op een mööien dag liet m'n vaoder die komme in gienge m'n een middagje nae de mart in Brouw; 'n êêl gedoe. Die ouwerwetse auto's adde nog van die klapbankjes tussenin dae kö'j mit z'n zeevenen in. M'n oome in tante mit m'n nichte, in ons mit z'n vieren. Dat was leutig! 82

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1997 | | pagina 84