vertèlsels. Ie draoide z'n eige omme, keek es oover z'n nikkele brilletje in zei: "Dae ka'je beter bie slaepe as bie een dolle kaeter!" Wae aelt een méns 't vandaen. ee? Ik wist nie wa'k daerop zégge most. Ma d'n tram was t'r, oome wier artelek bedankt vö aoles; ie gieng nae de post- waegen, 'k zocht 'n plekje, in mi vee gefluit in rook reeje m'n wT nae de stad. Allee ménsen. Gegroet! JAOKOB. Het geluk Azzek zo es om men :ene kieke gloavek nie datte ménsen nog vee geluk in tevredeneid kenne. Meschien kieke ze tevee nae de ellende van Dallas in Dynasty of de muuzen de zwarte cluuzendjes opgegete, ma blie kieke doe ze nie vee mi! Noe oor ik julder a roepe: "Vroeger was 't ök nie aoles!" Ma 'k wete nog wé, azzek den ouwwen dienstfiets van m'n vaoder kreeg, dan wiren op woensdag middag êêlemae gelakt in gepoest. Zaeterdags wassen droog in reeje gröös deu iö'n cintiekwienkeUje in 't Visslop' (coll. familie Hubregtse. de stad nae aol je vrienden om je fiets te laete zien! Saeme gieng je dan buuten- omeene deu de Zèlleke nae de Leverdiek. Dan lag je dae uut te rusten in 't gos, mit een sigretje van 15 cent een pakje. Je keek nae de veugels in de lucht, die aoltied nog blauw in zuuver was, je luusterde nae de kikkers, die der toen ök nog genogt waere... Mènsenlieve, dan kreeg je zö'n tevreje gevoel van binne omdattet leven mooi was! In van de weke zag ik in zö'n antiekwienkeltje in 't Visslop een kogelflesje stae. Oe zö'n vent an aol die ouwe peuke komt. snap je nie! Ma toen docht ik an Schoddebozze. Daer 'ad je vroeger de speeltuun van Dekker. As m'n dae op zondagmiddag nae toe liepe, krege men ök zö'n kogelflesje mit Champagne-pils of Champagne-cider derin. Netuurlek gewoon prik, mar affijn, astat gebrocht wier attie vent zö'n oute doppe in z'n zak. Ons kwamme gauw kieke. Die deejen 85

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1997 | | pagina 87