deure. Die wier dae an land gebrocht in uutgevent. Bie m'n tante riep'n tegen z'n
broer broer: "Een kilo vis, mê geef dat wuuf de wichte, want zei ök een schaele"!
Bied'and was m'n tante genogt, want tegen een on versta enbaere amtenaer op
't Gemente'uus zei ze: "Doe je puupe uut je smoel in praet dan"! Op 't urgel
spele in der bie zienge kon ze ök, dat waster lust in der leven.
M:n oome was êêl anders, dat was een ouwerjaerse vakman, die nie vee woor
den vuul maekte. Zondags kwam den domenie van een durp verderop. Mit z'n
pietelère ree'n op z'n fiets mit wapperende jaspanden nae de kérke. Dan stapte
oom missen kerkboek de deure uut. Tante bleef tuiis in schreef brieven an de
femielje in 't degeleke andschrift, wat je toen as kind nog leerde in kookte
ampersant een Zondagsmaeltje. Ma 's middags ad ze goeie goed an. In as 't zom-
mer was, klom ze mitter vriendin de trapjes van den diek op. Langs
't Muraltmuurtje stekkerde ze nae 't strand. Nie om te bruunen, niks gin flauwe
kul. Ma om te kieken, wie der aomae waere, in een praetje te maeken. Der
vriendin Krina vonnet ma zö, zö. Dat aokelege zand in je schoenen was ma niks.
Achter der.rugge zei tante: "Ze kom ök ma uut lêêge land (dat binne de durpen
van Serooskèrke tot Kèrkwèive). Ze za wè es wat anders tussen der têêën gad
Een neef wou de ouwe fiets van oome kööpe, ma da kon nie. want de stange
gebruukte tante om de schutteldoek te drogen.
Ma de jaeren gae verbie, tante wier oud in oome wier oud! Nae 't bejaerd'uus?
"'K e liever dasse men döödslae" zei oome, in ie wier nie mi wakker toenen 86
was. Tante bleef alêêneg over, liep slecht, dus toch ma nae Duunoord. As je bie
Langs 't Muraltmuurtje stekkerde ze nae 'l strand'.
Fotocoll. Gemeentearchief Schouwen-Diiiveland.)
der kwam in vroeg oe 't was, zei ze: "Vee piene, ak een oute poot ad. gieng
't wè!" Vriedag men tante Coba begraeve, 93 is ze geworre. Ze lei noe in
Renisse op 't kèrk'of, waer êêl de fermielje uuteindelek terechte komt. 't Eênege
plekje op 't durp, wae 't nog net zö stil is as toen ze op aerde kwam.
Ons der album mit ouwe foto's gekrege, Ak ter in zitte kieken, kannek nog wè
vier van deze stikjes schrieve, ma da za'k julder ma bespaere,
Allee ménsen, de groete van, JAOKOB
90
