Het Braamlied Het eerste Braamlied is in 1933 gecom poneerd door de heer C.A. Swenne te Ouwerkerk, dirigent van het koor van Nieuwerkerk: Welkom, welkom, burgemeester Ook Gij, allen wellekom. Hoort, wij zingen blijde lied'ren, Stellig weten wij waarom. Bij dit schoon herdenkingsfeest Zijn wij allen blij van geest. Bij de schoon herdenkingsfeest, Zijn wij allen blij van geest. Maximiliaan, Louise, Heet 't fonds van d'eed'len Braam, En hoe oud wij mogen worden, Nooit vergeten wij die naam. Wekt die naam 't gevoel van vreugd, Tevens die van liefd' en deugd. Wekt die naam 't gevoel van vreugd, Tevens die van liefd' en deugd. Hij trok heen naar 't verre westen Leefd' en werkte daar, doch ziet Hoe hij steeg in eer en aanzien, Nieuwerkerk vergat hij niet. Op het land of in de stad, Hoog hield hij zijn bakermat. Op het land of in de stad, Hoog hield hij zijn bakermat. En door dankbaarheid gedreven Voor de openbare school, Die van ware naastenliefde Voor hem bleef het schoonst symbool, Toonde hij zijn liefde ons Door de stichting van zijn fonds. Toonde hij zijn liefde ons Door de stichting van zijn fonds. Laat dus blij ons loflied schallen, Zijn gedachtenis ter eer. Dat dit feest van 8 september Nog heel dikwijls werderkeer. Spreek' eenmaal ook in ons zo sterk Liefde voor ons Nieuwerkerk. Spreek' eenmaal ook in ons zo sterk Liefde voor ons Nieuwerkerk. De modernere versie, in gebruik sinds 1993, is gedicht en gecomponeerd door mevrouw Elly Lieshout: Er hangt bij ons op school een groot portret van meneer Braam, die kijkt zoals je vroeger kijken moest, ja heel voornaam. Toch was hij maar een doodge wone jongen met een wens Hij wilde gaan studeren heel ver weg over de grens. Retrein: Oooooooh, Maximiliaan is echt naar de States gegaan maakte z'n dromen waar, hij studeerde alsmaar verder Maximiliaan heeft daar zo z'n best gedaan en na verloop van tijd, had hij 't voor elkaar! Hij werd daar onderwijzer, maar studeerde almaar door hij miste geen college, echt er zijn geen woorden voor. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, hij leerde wat hij kon maar hij vergat dat schooltje nooit waar alles eens begon Refrein: Hij schonk de school een klein gedeelte van zijn kapitaal dus eens per jaar staat Maximiliaan bij ons centraal. Wij vieren dan een hele dag een grandioos feest dat nooit gevierd zou worden als HIJ er niet was geweest. Refrein: 104

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1998 | | pagina 106