enige familie wier naam 'verhollandst' is, in Zeeland zijn er zo wel meer te vin den en met nog grotere variaties op de oorspronkelijke familienaam. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de naam 'Geschiere' (Quiesquire), een in mijn lagere schooltijd (circa 1965) veel gebruikt voorbeeld. Maar nu weer twee eeuwen terug. In het voorjaar van 1798 wilde Jacques Gasille/Gasin met zijn verloofde, de Zierikzeese Maria Josinci Hoek trouwen. Wat er verder met hen gebeurd is vertelt dit verhaal niet; er is alleen bekend dat ze uiteindelijk niet getrouwd zijn omdat de Franse legercommandant bezwaar maak te tegen het huwelijk met als reden dat het huwelijk 'niet geconsumeerd' kon worden. Kerkelijk was er echter geen bezwaar tegen het huwelijk en op 6 juni 1798 werd Hyacinthe Jean Gasille gedoopt. Na 200 jaar komt hiermee een ander 'familiegeheim' in de openbaring, onze voorvader was mogelijk geen aristocratische gevluchte Hugenoot, maar een een voudige soldaat in het Franse leger. Dat er over deze afkomst geheimzinnig gedaan werd is niet zo verwonderlijk. De bezetters van Napoleon waren destijds niet bepaald geliefd bij de Zeeuwen en daar werden kinderen tot aan het begin van deze eeuw ook wel op gewezen. Het was dan ook niet verbazingwekkend, dat in de nalatenschap van Tante het in Leiden (circa 1920) uitgegeven boekje van D.A. Poldermans getiteld 'De Schouwse smokkelaar' te vinden was. Dit boek je laat er geen twijfel over bestaan, de Zierikzeese bevolking was blij dat de Engelsen in 1809 het Franse leger verdreven. Maar dat is allemaal 200 jaar gele den en er is veel gebeurd. Zoon Hyacinthe Jean ging zijn geluk zoeken in Goes, als zilversmid. Daar trouw de hij met jacoha van Strien, waarmee hij zorgde voor een extra portie Zeeuws bloed in de aderen van het nageslacht. Op 9 maart 1830 werd de oudste zoon van het echtpaar geboren: Jacob Marinus. Dit is de voorvader die als eerste de voornaam Jaap droeg, een voornaam die tot op heden nog steeds in de familie voorkomt. Interessanter voor Zierikzee is dat hij een voor Zierikzee belangrijke apotheek dreef. In 1851 verruilde Jaè$b Marinus Goes voor Vlaardingen. In het register van de Gemeente Goes wordt hij als 'scheikundige' aangeduid. Het is dus goed moge lijk dat de liefde voor de scheikunde ervoor zorgde dat hij een chemische stu die in Vlaardingen is gaan volgen, zodat het niet verbazend is dat we hem in 1864 terug vinden in Zierikzee als 'apotbecar', zoals deze beroepsgroep destijds werd aangeduid. Hoe en waarom Jacob Marinus naar Zierikzee is gegaan is onbekend. Om fami lieredenen kan dat niet echt geweest zi jn, vader Hyacinthe Jean is inmiddels in Goes overleden en moeder Jacoba is in Goes blijven wonen. Mogelijk dat groot vader Jacques nog in Zierikzee woonde, maar daar is niets over terug te vinden, dus het is even zo goed mogelijk dat Jacques met het leger terug is gegaan naar Frankrijk. Wellicht is Jacob Marinus om een hele andere reden naar Zierikzee gegaan; het laatste huwelijk dat op de laatste dag van het jaar 1863 wordt gesloten is tussen hem en Helena Johanna de Loozedochter van de Matheus de Loozeapotheker in Zierikzee. De Looze was echter niet de enige met een apotheek in Zierikzee, hij had een concurrent in Frans Johannes Vorstheuvel Labrand, die een apotheek dreef in de Korte St. Jansstraat 4. Het kan zijn dat deze apotheek niet erg winst gevend was, want Labrand verkocht de apotheek na haar 14 jaar in zijn bezit '122

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1998 | | pagina 124