met Louise Justine Schwiering (geboren 16
september 1855). Zijn vrouw werkte ook
en stimuleerde hem te studeren voor
ondeiwijzer. Max volgde zelfs weer dag
onderwijs, terwijl Louise de kost verdien
de. In '1886, Maximiliaan Braam is dan 36
jaar, werd hij onderwijzer op een kleine
school (Third Intermediate) bij de Ohio
rivier en na een paar jaar hoofd van de
oude 24th District flater Mc Kinley) School
in Cincinnati zelf.
Hij had de smaak van het studeren te pak
ken en ging na het lesgeven overdag naar
de avondcolleges van de Universiteit van
Cincinnati waar hij biologie studeerde.
Dertig jaar lang vanaf 1901 zou hij avond
student blijven en zocht hij "het goede,
het ware en het schone." In 1904 werd hij
benoemd als leraar plant- en dierkunde
op de Hughes High School, waar hij tot
1921 -dan 70 jaar oud- zou blijven wer
ken. Ondertussen haalde hij in 1906 zijn
Bachelor of Arts' (vergelijk kandidaats) en
in 1914 zijn 'Master of Arts' (vergelijk doc
toraal). In Nederland zou zou hij nu dus
drs. M. Braam zijn geweest. In de herinne
ringen geschreven in 1931 bij zijn overlij
den wordt de gunstige invloed op ontelbare
dering van de lerarenvereniging na zijn doo
een zeer goede leraar, altijd werkzaam, vol
behulpzaam." Voordat nog meer verteld w
moet geconstateerd worden dat hij in
migranten twee generaties over deden. Hij
leren voordat hij zelf leraar kon zijn. Hij had
andere immigranten pas door hun kinderen
Maxim iliaan li raam Bachelor of arts' aan de
Universiteit van Cincinnati. 1 juni 1906.
leerlingen genoemd. Op een verga-
d werd gezegd: "Meneer Braam was
geduld voor zijn leerlingen en altijd
■ordt over Braam als avondstudent,
n leven bereikte waar andere im-
moest de nieuwe taal Engels goed
I een maatschappelijke positie die bij
wordt bereikt.
Vele vakken
"O, er zijn nog zoveel mooie dingen om te leren" kon de 80-jarige Max Braam met
een glimlach zeggen, wanneer zijn vrienden hem vroegen waarom hij zijn studies
voortzette. Allereerst is daar Braams aanleg voor vreemde talen. Naast het
Nederlands beheerste hij Engels, Duits en Frans. Hij was lid van de Alliance
Frangaise en toen hij 80 jaar was schreef hij een groot overzicht van het leven en
werk van Anatole France.
Op reis in Italië en Spanje sprak hij voldoende Italiaans en Spaans en kon dat ook
lezen. Op latere leeftijd verdiepte hij zich in het Oudnoors en IJslands en ook in
Sanskriet en Latijn. Ook poëzie had Braams belangstelling. Hij publiceerde gedich
ten in het schooljaarboek. Zijn oud-leerling Charles Ludwig, die het in memoriam
voor de krant schreef, vertelt van "het geniaal leraarschap", waarbij het voorlezen
behoorde van 'To a waterfowl' van Bryant.
93
