Daarnaast komen Dignus en en Digna voor. We hebben hier te maken met een
Germaanse naam. De verklaring ligt bij het woord ding geding - rechtsgeding.
Heette de Zierikzeese archivaris en genealoog P.D. de Vos (1866 -1942) niet vol
uit Pieter Dignus de Vos? Latinisering tot Dignus, de waardige, is wellicht onjuist.
De afkorting van Dingenus door heel Zeeland is Dies. Doede, van Ludolf
man als een wolf, vergelijk Doedens. Emma, afkorting van een langere naam,
bijvoorbeeld van Ermgard.
De Germaanse namen Gandert en Gandolf zijn van onduidelijke oorsprong.
Een roepnaam van Gandert is Ganne en via Gannese en Hannese zullen wij hier
in de bekende achternaam Hanse herkennen. Gaanderse en Hanse hebben der
halve van dezelfde herkomst. Gerard, sterke speer, Gerrit.Gommert, beroemd
in de strijd, Gummarus, bij ons bekend onder de vormen Kommer en Kommertje.
Heyndrick, sterk ter plaatse, Hendrik. Hocke, Hokke, man met verstand.
Matthijs Willemse Hocke en Willem Matthijsse Hocke waren in de 18de eeuw
herbergier in 'De Haan' te Kerkwerve. Reinier en Reinout komen dicht bij
elkaar, de eerste vorm is meer Fries, de tweede Frankisch. Een van 'de vier
Heemskinderen' heette Reinout, betekenis goede heerser. Renger, Ringer, raad
en speer, hier Rengerskerke. Rogier, beroemde speer, bij ons ook Logier, elders
Rutger. Wandel was oorspronkelijk een voornaam. In Saarlancl ligt Sankt
Wendel, genoemd naar de patroon van de herders. Bekend is de vrouwennaam
Wendela. Willem, beschermer, is algemeen verbreid, denk aan het Huis van
Oranje-Nassau. Wisse en Witte, man van verstand, zijn kenmerkende Zeeuwse
voor- en achternamen. Wolfert, sterk als een wolf, komt zowel in Zeeland
(Bruinisse) als in Friesland voor.
Bijbelse en heiligennamen
Ook rond 1200 zijn bijna alle namen nog van Germaanse oorsprong. Daarna zet
de invloed van het Christendom sterk door. Er worden tientallen parochiekerken
op Schouwen, Dreischor en in Duiveland gebouwd, die genoemd worden naar
een evangelist, een apostel of voorbeeldige figuren uit de kerkgeschiedenis, de
heiligen. De verchristelijking van de late Middeleeuwen heeft een sterke invloed
gehad op de naamgeving van kinderen zodat rond 1500 in de Nederlanden de
verhouding tussen de inheemse, Germaanse namen en de uitheemse, Christelijke
namen bij mannen half om half geworden is en bij vrouwen zelfs in een verhou
ding staat van een kwart tot driekwart. Sindsdien is de verbreiding van namen
met religieuze binding nog toegenomen, maar niet in die mate zoals op
Walcheren met zijn vele oudtestamentische namen. Veel vrouwennamen zijn van
mannennamen afgeleid.
Geertruida afgekort tot tot Geertje, verdient om zijn eerbiedwaardigheid apart
genoemd te worden. Deze abdis uit Nijvel bij Brussel uit de 7de eeuw stond
bekend om haar geloofskennis en naastenliefde en behoort tot de meest geliefde
heiligen uit de Middeleeuwen. Reizigers plachten samen te klinken op de afloop
van een goede reis, 'elkaar Sint Geerteminne toedrinken' heette dat. In de
Rijmkroniek van Melis Stoke staat: "Hy seide: hier inne salie u Sinte Gherde
minne geven eer wi hene riden." Vele dragers van christelijke namen zijn heilig
verklaard. Hun namen zijn in de loop der eeuwen aan kerken verbonden. Deze
hadden op hun beurt invloed op de naamgeving ter plaatse.
Adriaan komt weliswaar over het hele eiland voor, maar in Dreischor met zijn
indrukwekkende Adriaanskerk niet boven het insulaire gemiddelde.
42
