benoemd tot onderwijzeres op de openbare school. Zij heeft dus vijf volle jaren
in Dreischor gewoond. De naam Ezerman had in Zierikzee een bekende klank.
Vader vinden wij vermeld als muziek-directeur, organist en stadsklokkenist (bei
aardier). Hij was directeur van het nu nog bestaande muziekgezelschap Kunst en
Eer. Jaarlijks gaf hij muziekavonden en orgelconcerten. Hij was lid van de vrij
metselaarsloge De Ster in het Oosten te Zierikzee. Hij overleed op 20 juli 1894 en
werd op 23 juli onder massale belangstelling begraven.
Gemeenteraadslid
Franse was binnen Zierikzee niet meer te negeren. En hij wordt secretaris van het
bestuur van de Liberale Kiesvereniging. Vervolgens wordt hij kandidaat gesteld
voor de gemeenteraad. En op 22 maart 1892 als zodanig gekozen. Op 22 april
vindt cle beëdiging plaats en in de raadsvergadering van 23 mei wordt hij geko
zen tot lid van de Commissie tot wering van bouwvallen. Zal het niet zo zijn
geweest dat beginnende raadsleden daarin eerst een tijdje werden geparkeerd?
Per 1 september 1893 is hij volgens rooster aftredend en wordt herkozen. Hij
wordt nu ook benoemd tot plaatsvervangend lid van de Commissie voor de
zaken der schutterij. In 1894 wordt hij tevens lid van de Commissie voor de gas
fabriek en de straatverlichting. En per 8 september 1895 wordt hij ambtenaar van
de burgerlijke stand. In 1899 wordt Franse als gemeenteraadslid herkozen. In
1904 blijkt hij lid te zijn van de belangrijke Commissie belast met het ontwerpen
van - en het herzien der plaatselijke verordeningen tegen wier overtreding straf is
bedreigd. Bij de raadsverkiezingen van 1905 wordt zijn naam niet meer ge
noemd. Hij verdwijnt als lid van de gemeenteraad en daarmee ook uit alle com
missies waarvan hij tot dusverre lid was.
Kassier-boekhouder
Franse was lid van het op 14 juni 1797 opgerichte Departement Zierikzee van de
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen. Het departement komt op 26 februari 1819
tot oprichting van een (Nuts)spaarbank. Departement en spaarbank houden over
en weer contacten in stand, de een kan als het ware niet zonder cle ander. Franse
heeft binnen het spaarbankbestuur de volgende functies bekleed: van 1877 tot
1885 commissaris, van 1883 tot 1893 kassier-boekhouder, van 1885 tot 1896 pen
ningmeester en tot slot president (voorzitter). In het tijdvak 1890-1901 pleit
Franse met anderen voor het door de spaarbank toekennen van een jaarlijkse uit
kering aan het departement. In 1898 steunt hij het spaarbankbestuur in het voor
stel om een deel van de winst beschikbaar te stellen voor pensionering van
werklieden van boven de zeventig. In 1900 ontstaat een groot meningsverschil
tussen departement en spaarbank. Het spaarbankbestuur stelt geen machtiging
van het departement nodig te hebben om een eigen gebouw te kopen. Men stelt
de aankoop te kunnen betalen uit gelden voor de lopende dienst bestemd.
Het departementsbestuur is van mening dat wel toestemming moet worden
gevraagd, omdat sprake zou zijn van een belegging. Franse hakt de knoop door
en koopt zelf het gebouw en verhuurt dat vervolgens aan de spaarbank. In
1905 stemt het departement alsnog in met de aankoop en verkoopt Franse het
gebouw aan de spaarbank. In zijn sollicitatierekest aan Hare Majesteit Koningin-
Regentes schrijft Franse dat "gedurende zijn beheer als kassier-boekhouder van
de Nutsspaarbank) het aan de inleggers verschuldigde kapitaal van f 224.093, 73
is gestegen tot f525-645,49" en hij acht dat "zeer zeker een bewijs van het
70
