aantijging van het openbaar ministerie stelde de verdediger de verklaring van de Haagse predikant dr. F. van Gheel Gildemeester, die overtuigd was van Welte vredens onschuld, nadat de dominee hem tevergeefs had overreed om zijn schuld te bekennen. Daarom vroeg mr. Wolfson vrijspraak en ontslag uit de voorlopige hechtenis, die inmiddels al negen maanden duurde. Het gerechtshof in Den Haag besloot tot vernietiging van het vonnis van de Zierikzeese arrondis sementsrechtbank op grond van gebrek in de bewijsvoering. Zij vonniste opnieuw. Weltevreden werd wegens opzettelijke brandstichting tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld. Evenals de Zierikzeese rechtbank sprak ook het gerechtshof hem vrij van het overige deel van de eis. Weltevredens verweer dat een ander, die sprekend op hem leek, de wekkers zou hebben verkocht, werd verworpen, evenals zijn alibi op de dag van de verkoop. Weltevreden tekende daarop cassatie aan bij het Haagse Gerechtshof. Ondertussen werd bij herhaling het gerucht verspreid dat hij bekend zou hebben. Weltevreden bleef echter hard nekkig ontkennen. Aan zijn vrouw telegraafde hij: 'Deze leugen is weder een leu gen meer om ons te doen lijden. God is mijn getuige, dat ik onschuldig ben; lie ver zou ik den marteldood sterven, dan tegen mij zelf te liegen'. Het verweer tegen het vonnis mocht niet baten. Ook een verzoek om gratie, ingediend bij de koningin, was tevergeefs. Een nieuwe evangelisatie Vanzelfsprekend waren Weltevredens medestanders diep teleurgesteld over de gang van zaken. Zij besloten, nu hun leider hen was ontvallen, op een andere wijze verder te gaan. Een nieuwe Stads-Evangelisatie werd opgericht, die als naam kreeg Jeruel II. Besloten werd niet langer gebruik te maken van het lokaal aan de Lange Nobelstraat. In plaats daarvan werd een pandje aangekocht op de zuidelijke hoek van de Breedstraat en de Krepelstraat. Het werd voor dat doel verbouwd en op donderdagavond 19 december 1901 vond de opening plaats. Sprekers waren ds. G.W. van Leussen uit Goes en T. van Essen uit Rotterdam. De naam Jeruel II was gekozen omdat de stadsevangelisatie Jeruel in Rotterdam diende als voorbeeld. Ook de statuten van deze evangelisatie waren overgeno men. De leider van de nieuwe evangelisatie werd de smid Jan Johannes Matthijsse, die al voor de brandstichting in het lokaal had bedankt als lid van de evangelisatie van Weltevreden. Vooral Matthijsse was het die de evangelisatie nadrukkelijk in Vrij Evangelisch vaarwater wenste te brengen. In 1902 wilde hij zelfs een van zijn kinderen laten dopen in de evangelisatie, maar de Vrij Evangelische gemeente in Goes hield dit af. Onder meer ouderlingen van de Goese gemeente gingen echter regelmatig voor evenals sprekers van elders, ter wijl ook het bestuur diensten verzorgde. Op zijn beurt sprak Matthijsse in Goes in 1902 ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de Vrij Evangelische gemeente. In de volksmond is overgeleverd de uitspraak van Matthijsse: 'Ik zou het er wel in wille poête!', waarmee diens evangelische bevlogenheid voldoende is getypeerd. De groep personen, die deze evangelisatie bezochten, bleef echter klein en verminderde in de loop der jaren. Op zondag 2 oktober 1932 werd de evangelisatie officieel gesloten. De sluiting hield indirect verband met het feit dat het evangelisatiegebouw in gebruik werd genomen door het Leger des Heils, die daarmee opnieuw een afdeling had opgericht in Zierikzee na een eerdere poging. Op 4 oktober 1932 vond de officiële start plaats. De aangestelde officie ren, de luitenants De Pree en Beekhuis, zagen niet alleen Zierikzee als hun werk- 87

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 1999 | | pagina 89