Arjoan most oak niks van dat niewerwesse soort eten zöas ies, petattefriet in
kroketten. Dae mo'j van kaokke, zeid'n. Hekookte aerrepels mit vette sause dat
hieng beter, ma dan moste die aerrepels, zei d'n d'r bie, niet van 't veuroöd18
weze. Oak van die kouwe ijsco rotzo, zöas'n dat noemde, most'n niks dae
krie'j allêêneg ma blommen van op je poke.
Nêêje, dan vosse woste uut de blaeze, de milte of de dèrremen, dat lustend'n in 't
naejaer wè enkel. Ie zou z'n eige d'r kommesaorres in ehete In 's zomers was-
s'n hek van slae mee 'n ei of krabbekwaed" bie d'aerrepels. In vö achterop ries-
tepap mit eige hemaekte bessesap wae aoltied 'n laegje witte schimmel opstong,
koam za'k ma zégge.
Knelis daer in tegen was'n bitje 'n man van de waereld. Ie ao z'n T-Ford betaeld
van 'n paer stikken duungrond die onder andere d'r 'n baes van 'n bank uut
Zurrekzêêë in tenêêlspelers in aorre altisten uut Olland van z'n ekocht ao om d'r
'n zomer'uus op te bouwen.
't Urn van Cor van der Lugt Melsert in Annie van Ees. (in d'n oorlog of'ebroke.)
Ie wier laeter wè 's uuitenodegd bie dat vernaeme vollek, zöas Cor van der Lugt
Melsert in Annie van Ees, om waerrem te komme eten. Dineren noemde zulder
dat. "Oe doe'j dat noe mit 't eten Knelis?" vroege ze dan op durp, want dae
waere z'aomae nieuwsgiereg nae. "Da's êêl makkelek, ik kieke hoed oe zulder
dat doe, mit messen, vurrekken in aol dat aore spul zoas messelèggers, vienger-
kommejes in servetten in zö. In as ze behonne binne, dan doe'k dat precies ach
terop. Domme nog an toe, d'êêste keer bin'k wè êêmae de bööt innehae. 'K
zèllef m'n goeie menieren 'n bitje verinneweerd in verabbezakt mit dat verrekte
pannetje aerrepels. Dat kwam zö, 'k zat mitt'n kroo ménsen, bekant aollemae
vrimde uut 'Olland an die eettaefel bie Cor van der Lugt in z'n nieuw 'uus. Dae
wier klaeransie emeakt om te haen eten in dae kwam 'n bediende uut de keuken
102
