De navolging Het schilderij 'Darinkdelven' beeldt op realistische wijze de darinkdelverij uit zoals die zich buiten de poorten van Zierikzee in de destijds nog open getijde geul de Gouwe afspeelde. Het schilderij laat zelfs toe vast te stellen waar de onbekende schilder op de dijk van Alteklein gezeten heeft om zijn schetsen te maken. In zijn atelier heeft hij de schetsen uitgewerkt als een olieverfschildering op een groot houten paneel. Daarbij is hij wel wat creatief te werk gegaan. De zaken waar het om gaat zijn wat groter weergegeven en om daar ruimte voor te krijgen heeft hij bijvoorbeeld het water van de Gouwe, waar je toen toch echt met zeeschepen overheen kon varen, dicht geknepen tot een geultje. Maar afge zien daarvan bleven alle elementen op hun plaats. In zuidelijke richting leverde dat in de ogen van de schilder wel een wat kale horizon op. Daarom heeft hij daar nog wat kerktorentjes bijgeschilderd die er helemaal niet waren. Uiteindelijk werd het een imposant en kleurrijk schilderij van een typisch stukje Zeeland met water, dijken en een stad, en van een gewezen typisch Zeeuwse bezigheid: het darinkdelven. voordat het schilderij gemaakt werd met enkele opmerkingen bij de schrijver Battus in 1515.5 Latere schrijvers breidden het verhaal steeds verder uit. In 1745 werd het schilderij 'Darinkdelven' door de begaafde tekenaar Cornelis Pronk nagetekend en vervolgens door J.C. Philipz in gravure gebracht. Geheel naar de mode van die dagen werd aan de afbeelding een hoge lucht vol wolken partijen toegevoegd. De titel luidt: 'De ZEL-NEERING of het DARINK-DELVEN, zoo als het oudtijds, in Zeeland, geoefend werdt.' De verdere uitleg onder de afbeelding luidt: 'Deeze verbeelding gemaakt naar eene Oude Schildery in't Gasthuis te Zierikzee, vertoont, in een Gezigt van het Eiland Schouwen en de Stad Zierikzee, de wijze, op de welke de Darink uit den grond gespit, op hoopen te droogen gelegd, en vervolgens tot assche verbrand werdt; welke dan naar de Zoutkeeten gevoerd, en, met Zee water vermengd, tot wit zout werdt gestookt. Dat darinkdelven werd als een stripverhaal in 17 episo des afgebeeld. Niet met een kadertje om iedere episode, maar op een schijnbaar natuurlijke wijze verteld en geplaatst in het landschap. We zullen het verhaal hierna nog in detail bekijken. Dit verhalende karakter heeft gemaakt dat men in latere eeuwen steeds weer terugge grepen heeft naar dit schilde rij wanneer men iets wilde vertellen over de middel eeuwse zoutwinning in Zeeland. De literatuur over die zoutwinning begint kort 24

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2001 | | pagina 26