noam knelis in tante mao
Een Wesschouwse vertèloeng
door W.p. de Vrieze
'k Wille julder noe us wat vertèlle over noam Knelis1 in tante Mao in van aore
vrimde ménsen uut de Schouwse West'oek.
Die noam Knelis, noe die woonde saeme mit tante Mao op 'n ostie èrreges onder
'Aemstie of Burgh, 'k Wete nie hoed mi of ze noe an d'Aemstiese kant van de
Meeldiek woonde, of an de Wesschouwse kant in de Burghsepolcler. 't Kan oak
nog wè weze da ze in d'n Westeren Ban 'ewoond Ma dat maek nie zö vee uut!
Eên dieng is zeker't is aomae a êêl lank elleeë in waer hebeurd, temisten volle-
ges m'n vaoder. Want noam Knelis en tante Mao binne aollebeië a zö lange
dööd, uut d'n tied za'k ma zégge, da ze bienae wï trug komme!
Ma die noam Knelis Dartig, mit z'n grööt postuur, in zö dikke as 'n paoter, mitt'n
gróöte 'Indenburg2 snorre, in 'n zwaere stemme, m'n kunne d'r noe wè om lache
ma 't was 'n aparten die vee vrimde diengen 'edae in 'ezeit eit. 't Zat nog a
hauw bove bie z'n, dan viel d'r nie mee z'n te steken of te snieën in je kon zö 'n
dracht mee vloeken van z'n kriege. Ma helokkeg was'n 't wï houw vergete as
tante Mao d'n esust ao. Z'n neef uut Dreister zei aoltied ze binne dae in die
West'oek tegen d'n duune an toch waereldvrimd ebleve in da komt omdat ze, t'n
êêsten d'n tram pas in 1916 van Brous'aeven deu etrokke nae Burgh, t'n twid-
den mitt'n öörlog mit d'evacuaosie nie weg emotte in t'n derde mit de ramp
oak nie van 't eiland of eweest binne. Die neef uut Dreister zei varder nog, as
Knelis us 'n keer mit de spoorboot nae Hoes mot dan dienk t'n datt'n op
Kasseveer z'n bewies van Nederlandschap, z'n paspoort za'k ma zégge, za motte
laete zie. Trouwes ie hong nooit over waeter want ie zei: "'k Wille s'aevens vö
duuster öörd wï tuus weze. Want je dienkt toch zeker nie da'k in 'n bestie of in 'n
bedde hae lègge. Wae d'r histerenacht êêne in eslaepe eit die'k êêmae nie
kenne!"
Ie ao dan wè 'n T-Ford, eihenlek 'n bitje vö de divendaosie3, want baolleve nae
Renisse kwam'n nie varder dan over de grint- in macadamwegen omme in vrom-
me nae de stad of nae Brous'aeven. In op Blauwziepe'1 aodd'n nog nooit eweest,
in dae wouen aok êêmae nie nae toe.
Tante Mao zat aoltied achterin, as ze mee hong temissen, want voorin zitte neffen
noam Knelis, dat duste ze nie. Soms moste z'op 'Aemstie op d'n 'oek van de
Koster, as ze nae de grasie van Lee Blom honge, vö Knelis uut d'auto om te gae
kieken (noe mao'j nae hae) of att'r gin aore auto of d'n tram ankwam.
A'k noe varder hae, vind'k t'n bitje misselek om 't uut te briengen, ma noam
Knelis was vö tante Mao oak nie aoltied even aordeg oor. Erreger nog, eerlek
ezeit noam Knelis was 'n grööten baes in tante Mao was eihenlek benauwd van
z'n want ze most nog a us deu de kerdons5, oor!
Ma toch maekte ze d'r eige aoltied zurregen over d'r Knelis aok toe t'n op 'n keer
's aeterdagsmiddags om twaollef ure ziek tuus kwam, gin 'onger ao, in trek nae
bédde wou gae. Tante Mao wist nie datt'n bie Lauw Verton portwien ao weze
proeve, van "die comsa". In dae zouen van komme t'öören. Want van de jutters
van Sluusje, de mêêste waere Kloosters, kocht Lauw angespoelde vaeten mee dat
93
