gat op 'n mijn elaope in nae de kelder ehae. Allêên a op Goeree zèllef ao za 230
vaeten, bekant tienduzend liter wien uut zêêë aeld. 't Ei houd opebrocht. som-
megste konne d'r 'n nieuw schip van kaope.
De Kloosters gienge aok zoeke, wan datt'r'n schip "zat", dat wiste ze zö op 't
Sluusje. De touwen los in de kaoje uut. In ja oor vö Wesschouwe viste ze d'êêste
vaeten a op. Kees riep: "haeten bööre jongers, wan m'n motte trek proeve!" D'r
wier uut 'n puzze5 eprove, in du 'n draoiende wind, zou de trugreize lang dure.
Zödoende bleve ze ma proeve van die koppege portwienü! Toen Kees Klute op
'n heheve mement over böörd stieng te fluiten, draoide z'n eihe aollef omme in
zei over z'n schoere: "jongers èllep ontouwe, da'k mèrrege m'n laezen mee nae
Lauw neme, wan die binne lek". Ie ao nie mi in de haten datt'n tehen de wind in
z'n lieslaezen stieng te waeteren!
As de stêênlossers of de kolelossers wï 'n schip leeg ao, dat a anhenome was, of
aolverwege mit 't wèrrek waere in 't schip toch aog in draog op de zaete6 lag,
vloge ze houw over d'n diek nae de bakkerie, nae 't kefee 'De Nieuwe Wereld'
van Jaonus. Dae, bie Dirkje naeme ze dan hauw 'n neute. Dae krege z'èlleboge-
staom bie 't opzakken" in leegdraegen van beurtman8 op klipper.
De kaoilaopers, de peetarêêrders®, in aok de schippers kwaeme mee 't ofrekenen
hraeg in de helagkaemer an d'n taog.
Dan za'k ma zégge waerom: Dirkje zag t'r hoed uut. z'Ao blienkede groene
aogen mit donkere wimpers in d'r zwarte jurk zat van bove bol in strek. Ze was
nog jonk in opehroeid op Oóstduuveland, da ko je hoed ore. Ze was gröös, wan
aok 's ochens ao ze d'r eihe a opedirkt mit d'r lange kante muste in d'r houwe
krullen10. De vinters zeië: "'t is 'n wuuf as 'n hoed ophetuugde aogaes mit volle
zeilen". D'r vint was meer bakker as kastelein, ie zat mêêsta in 't of, of in 't
achteruus in de bakkerie. Ie stookte dae musters11 in d'n oven om z'n vierpon-
ders12 te bakken. Jaonus brocht 't brood rond bie z'n klanten in 'n korrewaehen
tot 't ènde van de Meeldiek in tot in Braebers12 In de kouwe snêêuwwinters van
nehentienêêne, twêêë, zesse in achttiene deeën dat mit 'n douwslee.
Achter in 't of ieuw Jaonus oenders, twêê heiten in 'n kro vèrrekes. As t'n êên of
t'n aoren Jaonus most dan riep Dirkje "Hae t'r ma nae toe, ie zit bie de vèr
rekes, 't is d'n êênen mit die pette op z'n kop"! Jaonus ao aok 'n bitje 'n kop as 'n
vèrreke, ma eerlek ezeid aodden die a jaeren. Ie was nae Zuud-Afrika ehae, toen
dae houd evonde was, 'k mene dat in 1886 was.
Bie Dirkje in 'De Nieuwe Wereld' was "t aoltied leuteg, dat wiste z'aollemaele.
D'r ienge drie olielampen mit witte kappen, 't Gieng d'r soms ruug antoe, zeker
as de loterieverenegienge 'D'n dolk op taefel' bie mekaore kwam. De leden zaete
an d'r taefel vol mit sneeën, wan an 't begin van d'n aevend wier du Jan Kloet 'n
dolk rechtoverènde in 't taefelblad ehooid. Die bleef dan 'n stuitje naetrille! 't Was
teken da ze van wal konne steke. Moe Dirkje schonk vö d'r klanten bier, bran-
dewien in jenever, op 't leste van d'n aevend aok vö d'r eihe. Volgens Merien
Plokaer, die stoker op de 'Statendam' was, zatt'r clan henogt staom in d'r lief. Op
zaeterdagaevend speelde ze kienspel, 'n söört bingo. Dirkje kookte vö de lief'èb-
bers mossels, die ao ze eruilt bie Aeremuënaers vö eiers. Wan die vissers bleve
nog a us in de kaoje overnachte. Je kon in 't kefee aok biljarte. Onder êên van
die olielampen stieng 'n ouwerjaers Russisch biljart mit zes haeten mit zakken d'r
onder. Diekbaes Wullem Eule in vaerensman Plokaer ao d'r a 'n pette mit
dubbeltjes an ewaegd. As rond de klokke van èlleve, dan was 't a laete, de
mêêste a naer uus waere, 0111 onder zeil te haen, dan draoide Dirkje de ketoenen
103
