ring voor het monument, gaat Romijn even een kijkje nemen. Voor het storm
seizoen van 2002 dient het allemaal gereed te zijn. Sinds half oktober 2002 prijkt
Romijn's rampmonument al op de plek waar vijftig jaar geleden de zee zulke
bizarre gaten in het land heeft geslagen.
Het ceremonieel in de vroege ochtend van die gedenkwaardige herdenkingsdag
op 1 februari 2003 geldt als officiële onthulling. Inmiddels prijkt op het monument
ook de sobere, maar stijlvolle tekstregel 'Het water, de storm, de stilte'. Het voor
stel daartoe komt van Angeline van Asten uit Dreischor. Haar tekst is uit een
totaal van honderdvijftig reacties gekozen.
Later op de dag maakt Koningin Beatrix haar opwachting bij het rampmonument.
Sneeuw en een ijzige wind bepalen het indrukwekkend decorum. 'Zij heeft ver
stand van kunst. Zij stelt de juiste vragen. Vragen waar je als kunstenaar wezenlijk
antwoord op kunt geven', vertelt Romijn over het onderonsje dat hij met de vorstin
mag hebben. Waar heel Nederland via de televisie ook naar mag kijken, maar
waar geen geluidsopnamen van gemaakt mogen worden.
Gust Romijn koestert de route die hij zelf creëerde tussen inspiratie en visuali
sering van zijn rampmonument. Boze tongen die plotseling de nadruk leggen op
een vermeende overeen
komst tussen zijn beeld en
het monument Stormpolder
van beeldend kunstenaar
Dies de Jonge in Krimpen
aan de IJssel, hebben hem
gekwetst. 'De enige over
eenkomst is dat er bij beide
monumenten sprake is van
een horizontale en een ver
ticale lijn. Nou dan weet ik
er nog wel een paar', zegt
Romijn en alle verdere heisa
hierover doet hij af als
'onzin'.
Het monument bij de cais
sons in Ouwerkerk is zijn
ultieme verbeelding van de
watersnoodramp van 1953
én een gedenkteken voor de
slachtoffers op Schouwen-
Duiveland. Het monument
spreekt voor zich en heeft
geen uitleg nodig.
Golven doorklieven de muren
in het algemeen rampmonument
op Schouwen-Duiveland van
Gust Romijn
(foto: Dirk-Jan Gjeltema).
141
