Beeld van de situatie op Schouwen-Duiveland in Hatfield in mei 1953- Uit: 'Appendix VP bij het 'Report of Flood Distress Committee, van de Rural District Council of Hatfield Hertfordshire, mei 1953(Coll. Daan van der Wekken). Voor de terugreis nam de delegatie de tijd, want men wilde naar Den Haag en Scheveningen en vooral ook naar Arnhem. Daar wilde men de Engelsen gedenken die in 1945 in de beroemde 'Slag' hun leven hadden gegeven in de strijd voor de vrijheid van Europa. Begrijpelijk, want het was nog maar acht jaar na datum! Twinning? Een Zierikzeese delegatie, bestaande uit burgemeester Schuurbeque Boeije, de wethouders Gerritsen, Du Croo en Den Boer en gemeentesecretaris Mulder, bracht van 29 april tot en met 1 mei 1954 een tegenbezoek aan Hatfield. Het bezoek werd georganiseerd met medeweten en instemming van de Nederlandse ambassade in Londen. Dit had onder andere tot gevolg dat men op de heenreis letterlijk 'op de sherry ging' bij de Nederlandse ambassadeur te Londen. Eenmaal ter plaatse, werd uitgebreid kennis gemaakt met Hatfield en viel de Zierikzeese delegatie de eer te beurt om te worden ontvangen in de vergadering van de Council. "A unique occasionzo stelde de Chairman in zijn welkomstwoord en legde vervolgens uit dat het volgens hem de eerste keer was in het vijftig-jarig bestaan van de Councildat er overseas visitors in de vergadering aanwezig waren: and certainly visitors with whom we have begun to have such close connections!..]", zei hij. Verder sprak Chairman Mr. Bennie: "[..]It is our hope that the friendly associations which we have commenced will continue for a long time Burgemeester Schuurbeque Boeije hield een gloedvol betoog over vriendschap, verbroedering, medemenselijkheid en nog meer mooie idealen, die tussen Hatfield en Zierikzee zouden kunnen groeien en bloeien en waarmee iets begon nen was, dat gezien kon worden als: "[..]only a very small stone in the building that in and by the world has to be created. It will take generationsperhaps centu ries, before this building is brought about. Alterations in the world are only hardly and slowly made. But we may call ourselves happy to do what we can in connec- 153

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2003 | | pagina 155