SIMON CARMIGGELT EN SCHOUWEN-DUTVELAND IN 1953
door Adri M. Leij dekkers
Eind december 2002 bezocht ik een loods in Bruinisse, waar ten behoeve van het
onderhoud van de hervormde kerk allerhande spulletjes waaronder boeken en
grammofoonplaten werden verkocht. Mijn interesse ging uit naar de boeken.
Het eerste het beste boek dat ik in handen kreeg was 'Het dialect van Schouwen-
Duiveland' uit 1953 door dr. A. de Vin. In die periode was ik juist bezig enkele
passages in verslagen en Kronkels van Simon Carmiggelt die betrekking hebben
op de ramp, aan te passen in de door dr. De Vin verzorgde vertaling in dialect.
Maar eerst even terug naar het jaar 1991. Toen kocht ik als liefhebber - wat later tot
het verzamelen heeft geleid van het werk van Carmiggelt - een doos niet een groot
aantal uit Het Parool geknipte, door hem onder het pseudoniem 'Kronkel' geschreven
cursiefjes. Netjes per jaargang gebundeld, waaronder ook die van het jaar 1953-
Nieuwsgierig geworden begon ik te lezen en vond er verschillende over de ramp.
Op dat moment ontstond bij mij het idee de verslagen en Kronkels in boekvorm
uit te geven.
De titel had ik ook al in mijn hoofd en zou worden 'Duiveland komt nooit weer
droog', ontleend aan Carmiggelts verslag van 6 februari 1953- Bovendien hoorde ik
als tienjarige tijdens mijn verblijf in de binnenstad van Zierikzee de eerste maanden
na de rampnacht bijna niets anders.
Nadat Carmiggelts zoon Frank me toestemming had gegeven om het boek uit te
geven, ben ik er anderhalf jaar intensief aan bezig geweest.
Na het uittypen van de tekst, vond ik dr. De Vin bereid enkele passages van een
door Carmiggelt gebezigd dialect voor me over te zetten in het juiste. De opzet
was om die passages met het juiste geschreven dialect op te nemen in voetnoten.
Dat was althans de bedoeling, doch dr. De Vin had alle passages overgezet waarin
sprake was van een dialoog tussen inwoners van Schouwen-Duiveland. Hij was
daarin zeer minutieus te werk gegaan, door ook nog eens onderscheid te maken
tussen de plaatselijke dialecten. Ik was daarvan oog- en oorgetuige, want ik ben
bij hem op 'werkbezoek' geweest om de tekst nog eens helemaal door te nemen.
Ik zag echter geen kans meer deze wijzigingen aan te brengen in de tekst, want
het was mijn bedoeling het boek op 1 februari 1993 klaar te hebben en de tijd
begon te dringen.
Na heel veel moeite is me dat uiteindelijk gelukt.
Intussen had ik als enige tekst van Carmiggelt in het dialect van Schouwen-
Duiveland liggen en daar wilde ik nu na al de jaren die inmiddels verstreken zijn
iets mee doen. Vijftig jaar na cle ramp leek me een uitstekende gelegenheid u
deze bewerkte Kronkels aan te bieden in dit jaarboek onder dankzegging aan
Frank Carmiggelt, die ook nu voor publicatie van de Kronkels in 'vertaling' spontaan
en belangeloos zijn toestemming verleende.
Ik hoop dat u ze met interesse zult lezen, waarbij u de grote opmerkingsgave van
de auteur zeker niet zal ontgaan.
25