De kerkelijke mannen- en vrouwenverenigingen waren min of meer een voort
zetting van de jongens- en meisjesverenigingen. Het 'ernstkarakter' sprak sterker
bij de mannen- dan bij de vrouwenverenigingen, die minder verstandelijk waren
ingesteld en meer een ontmoetings- en gezelligheidsfunctie hadden. Van de man-
nenverenigingen waren er in 1954 nog maar zes over (in even zovele plaatsen),
van de vrouwenverenigingen daarentegen negentien.
Zangvereniging van de Hervormde gemeente te Nieuwerkerk, omstreeks 1955
Collectie Gemeentearchief Schouwen-Duiveland, Zierikzee).
Het niet-kerkelijk verenigingsleven liep per gemeente nogal uiteen. Uiteraard trof
men in de grotere plaatsen meer verenigingen en een grotere diversiteit aan acti
viteiten aan. De kleine dorpen Serooskerke, Eikerzee en Sirjansland ontbrak het in
1954 zelfs geheel aan niet-kerkelijke verenigingen. Scharendijke en Noordwelle
moesten het doen met een korfbalclub. Ellemeet had daarnaast tenminste nog
een (bloeiende) muziekvereniging. Renesse, Kerkwerve, Noordgouwe en Zonne-
maire hadden ook niet meer dan drie niet-kerkelijke verenigingen, waaronder
een korfbalclub bij de drie eerstgenoemden. Korfbal was erg populair in de jaren
vijftig van de vorige eeuw, zowel in overig Nederland als op Schouwen-Duive
land: van de 19 dorpen hadden er 12 een korfbalclub. Een voetbalclub was maar
in 6 dorpen te vinden, vaak een kwakkelend bestaan voerend. Spelen op zondagen
bleef een problematisch iets. Alleen in Burgh, Dreischor en Zierikzee werd (ook)
op zondagen gespeeld.
Muziek en zang waren op het eiland geliefde activiteiten. Diverse dorpen (8)
hadden een harmonie- of fanfaregezelschap of hadden die gehad, waaronder alle
vier grotere plaatsen op Duiveland. Op Schouwen bleef het wat dat betreft bij
Burgh/Haamstede, Brouwershaven, Ellemeet, Zonnemaire en Zierikzee. Zeven
dorpen op het eiland hadden een niet-kerkelijke zangvereniging.
Toneelspel was al even geliefd. Niet dat veel dorpen een toneelvereniging had-
80
