rie ze nair uus. In d'èrebèrege is't druk. Dai hai vee slokjes nai binne, d'r oor op onze durpjes mit de mart of mit 'n Oranjefeêst weinig eclronke, ma mit de 'Strao' is dat anders. Nie dat'r noe dronkige mensen laope ma toch is't mit de 'Strao" anders dan mit'n aor feêst. In dat was vroeger vee èreger. Ik weet'r van dat m'n opperknecht toe t'n tuus kwam d'appelesienen in de pappanne hooide (Maatje, z'n vrouwe boos). M'n koeijevoerder lag te slaipen vö de beêsten! 'k E m'n eige wè's wies laite maike, dat vroeger mit de 'Strao' de mensen van 't durp op kosten van de Baanderheer, die op 't Slot wooncle, net zö vee mochte ete in drinke as ze woue. In dan d'n aoren dag de Vasten in. Zou't kunne weze, dat't meer drienke mit de 'Stao' daivan overeschote is? Vö de kinders stonge d'r taifeltjes. Je kon d'r schroösels, okkernoten, aizenoten, appelsienen in zuurstokken kaope. D'r was aok 'n stootbord, je kon d'r draoie vö 'n cent. Om 'n uure of eene hieng elkendeên ete in 't jong volk kwam 's middus wee trug nai d'èrebèrge. Dan was't muziek vö d'n clans. Tussendeur kwam Klaos Natte van Brouwersaiven, die mit 'n karre mit appelsienen ekomme was, aok in -ó-ia. -AU fA /?/-et-i-Wt*- j /l /Jaa t-j ot 't. A\J ,^>4— UL j'c,' (1.-Ó, JjiJ 1.; 7'M, i f 7 v OJXjorXj. 9^-4. Ot-Jtn, liLgJU.. C-O -\JrKJï'~ >Jtyu tjJ Ju. et j. "!lv ji Cu-u. jtfj t- (.'/tji/C- j/ J f' JJiX cl cxJL TO 2 ^-4-1 cM-iv s^JL t X- -VH i JCf- 4 iA-oct.. (u£ &ucs j rtuc ijA-j ie f(. A. C 2-fdC~ *c oL^.c^— t-C C-ft Zc - /n rfe periode na de Tweede Wereldoorlog schreef hij in enkele schoolschriftjes in een minuscuul hand schrift een aantal verhalen in de streektaal van de Schouwse Westhoek, (uitvergroot). d'èrebèrege. Ie schreêuwde overal bovenuut "wie mot'r nog drie plankjes?" Die kostte 'n dubbeltje, ma op ieder plankje stienge drie nommers, dus j'ao vö je dubbeltje 9 kansen op 'n deêl appelsienen. As Klaos henog plankjes verkocht ao trok'n 'n nommertje uut 'n zak vol in die dat op eên van z'n plankjes ao kreeg tien of vuuftien appelsienen. Klaos verdiende 'n hoed daggeld, ie nam nog a wat slokjes in ree aoluf zat terug. 'k E eweêst dat'k 'n mande most leêne om all m'n appelsienen mee nair uus te nemen. Dit is aomai verbie, want ik meêne dat 't spilletje mit de plankjes verbo wier vanwege de loteriewet! Vroeger wier d'r s'aivuns aok nog edanse, noe heve z'enkel mar 'n film meer. Zö is d'r van d'ouwe 'Strao' nie zövee meer overescho te, Jammer! Net nog de pairen in de muziek. 113

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van het Land van de Zeemeermin | 2004 | | pagina 115