anatoom als Huizinga tot het medisch proletariaat. Laatstgenoemde was dan ook
zeer vereerd met het hoge bezoek aan zijn bescheiden instituut. Zijn antropoge-
netische afdeling was niet groter dan de woonkamer in een doorzonwoning.
Enig eigen budget had hij niet en hij was te trots om daarom te vragen.
Bij het gesprek met Verbiest mocht Vinken niet aanwezig zijn. Hij hoorde slechts
de conclusie: het lumbale wervelkanaal zou moeten worden opgemeten bij een
groot aantal skeletten. Het toeval wilde dat op de zolder van het Anatomisch
Laboratorium een groot aantal kisten met skeletten lag. Die van de negentiende-
eeuwse kerkhoven van Velp en Berkel bevatten een groot aantal wervelkolom
men in opvallend goede staat. Vinken verdween naar de zolder en vond 51 ske
letten waarvan de lendenwervels compleet en onbeschadigd waren. Meer
wervelkolommen kon hij gaan opgraven in Zeeland. Met Huizinga vertrok hij
zuidwaarts, naar Nieuwerkerke op Schouwen.
Nieuwerkerke-Schiitje: de plek
Waar de naam 'Schutje' vandaan komt, is niet geheel duidelijk. De meest plausi
bele verklaring hiervoor is dat vanwege de aanwezigheid van een schutsluisje
Nieuwerkerke werd aangeduid als Nieuwerkerk-in-Schut of Schutje.4 Bij Nieuwer
kerke lag een lichte verhoging in het land waarop honderden jaren geleden een
kerk stond en een voormalig kerkhof lag. Het oude dorp en de kerk waren door
een overstroming verdwenen, maar konden op oude kaarten worden gelokali
seerd. Huizinga en Vinken kregen ter assistentie een aantal grondwerkers toege
wezen. Samen groeven zij twee diepe putten en één langgerekte sleuf, op de
plaats waar de vroegere kerk had gestaan en door het kerkhof ernaast. Het pro
fiel - met alle bodemlagen tot ruim vier meter diep - van put II is bewaard geble
ven bij de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek (R.O.B.) te
Amersfoort.
Profiel van de samenstelling van de bodemlaag in put II. (Archief R.O.B.)
89
