bereikt. De eerste invloed van menselijk handelen op het nog buitendijkse land
schap is een feit.
Schor met kreek bij Viane. (Deze en volgende foto's zijn gemaakt door de auteur)
Was de mens mogelijk al eerder aanwezig geweest in 'het Oosterland'? Dit zou
af te leiden zijn uit een oude veldnaam, die tot vandaag nog in de volksmond
bekend is als 'het Oude Kerkhof'. Het is nu gelegen aan de rijksweg N59, een
paar honderd meter voorbij de Oud Heiligenweg in de richting van Bruinisse
en iets ten zuiden van de later afgegraven Zanddijk, de voormalige zeedijk van
de polder van Sirjansland. Deze dijk was in 1288 bij een vloed, waarbij het
Dijkwater ontstond, gebroken en veel later weer hersteld. Het bewijs daarvan
is de Zwarte Weel, of wat er nu nog van over is, achter het restaurant 'de Wok
van Zeeland', voorheen 'de Blauwe Keet'. Het Oude Kerkhof ligt dan, vreemd
genoeg, buitendijks. Stond die kerk of kapel waaromheen het Oude Kerkhof
moet hebben gelegen in het buitendijkse land op een hoger gelegen resteiland,
of op een hoog schor, als centrum van een verdwenen oude dorpsgemeenschap?
En waarom werd die plaats verlaten? Of is het toch anders? We laten deze vragen
even rusten en volgen de veranderingen in het landschap.
De herbedijking van de polder van Sirjansland in 1305 schept nog gunstiger
voorwaarden voor de ontwikkeling van een tegen de (noord-) westerstormen en
sterke stromingen beschermde aanwas. Met als gevolg een snel groeiend schor
ren- en slikkenlandschap in een periode met een rustige zee. In rap tempo groei
en, door opwas, de zandplaten en de kleine resteilandjes, die we al noemden,
aan elkaar tot een begroeid gebied doorsneden met kreken, die voor verdere
aanwas zorgen.
7
