In eerste instantie midden jaren 1950) besloot de bank. af te zien van de financiering van de bouw van
18 middenstandswoningen voor woningbouwvereniging 'Beter Wonen' in plan Malta. Later bedacht
men zich.
eindelijk op teveel bezwaren. Allereerst was het statutair niet toegestaan. Bovendien
zou men in dit geval 100 procent-hypotheken moeten verstrekken. De bank was wel
verplicht de arbeiderswoningen te herbouwen bij de hofsteden die men in eigen
dom had.
Om het schoolsparen te bevorderen werden de oude spaarschriften afgeschaft en
vervangen door een kaart. Hierop konden dertig zegels worden geplakt met een
minimum waarde van tien cent per zegel, waarna het totale bedrag van 3 gulden
op het spaarbankboekje moest worden bijgeschreven.119 Het eigenlijk sparen zou
hierdoor meer worden bevorderd dan onder de oude regeling, waarbij het totaal
bedrag van 27 gulden vaak meteen werd opgenomen zonder dat het op het boek
je werd gestort. Het duurde ook veel te lang voordat zo'n schrift vol was.
De volwassenen kregen ook een nieuw boekje. Het model uit Ecle, van hen was
ook de spaarkaart afgekeken, vond men te klein en men verkoos een iets langer
model met blanco bladzijden om daar eventueel de statuten, het reglement en de
openingsuren van de bank in af te drukken: elke werkdag van 10-12 uur, donder
dags van 10 tot 12.30 uur en zaterdags van 15.00-16.00 uur. In de praktijk opende
de boekhouder, die tenslotte in het pand woonde, buiten de kantooruren regel-
119- Later maakten de ouders bezwaar dat de kinderen de spaarbankboekjes mee naar school moesten nemen
om er de volle kaarten op te laten bijschrijven, want dan kon iedereen zien hoeveel er op stond. Men
besloot toen om naast de spaarkaarten een apart schoolspaarboekje te introduceren.
114
