Automatische afschrijvingen, bedrijfssparen en het kopen van adressen
De Spaarbankbond, en dan in het bijzonder de afdeling Spaarpropaganda, werd
steeds actiever. De bank kreeg regelmatig aanbiedingen om mee te doen aan
acties in verband met het collectief aanschaffen van kalenders, verjaardagskalenders,
zakagenda's, de 'Honderdguldenclub' en propagandamateriaal voor het school-
sparen, zoals cle blaadjes De Gelukscent en Drieluik. Maart 1956 werd de bank
ook gewezen op een aflevering van de Libelle waarin mevrouw Willings-Bruins
een stuk had geschreven over het 'Gezinsbegrotingsinstituut'. Een affiche die op
het laatste betrekking had, werd aangeschaft. Over 1955 werd er landelijk een
loontoeslag uitgekeerd van drie procent. De bank werd geadviseerd hieraan mee
te doen, evenals aan de verbetering van de secundaire arbeidsvoorwaarden, zoals
vakantietoeslag en drie extra vrije dagen. De bank besloot met deze maatregelen
mee te gaan, althans voor wat betreft de boekhouder/administrateur. Voor me
juffrouw Versteeg gold dat ze wel erg kort in dienst was om nu al te mogen profi
teren van deze verbeteringen. Er was bovendien niet altijd genoeg werk voor
haar. Daarom mocht ze op de bank voor commissaris Heering - in het dagelijks
leven notaris - werken, die daarvoor per uur betaalde. Later in het jaar kreeg ze toch,
zij het na enige aarzeling, een loonsverhoging van 6 procent, net als de admini
strateur overigens. De achtereenvolgende loonrondes in het land stimuleerden de
banken, waaronder de Zierikzeese, alle girorekeninghouders een machtiging met
retourenveloppe te sturen om maandelijks automatisch een bedrag af te schrijven
voor een spaarrekening bij de bank. De Postcheque- en girodienst werkten aan
deze actie mee en meldde dat ze 1300 klanten had op het eiland. Zeelandia kende
al een apart bedrijfsspaarsysteem met een gezamenlijk spaarbankboekje bij de
Nutsspaarbank.121 Later, januari 1956, gaf de bank op verzoek van het bedrijf alle
sparende werknemers een individueel boekje. Deze boekjes werden bewaard bij
Zeelandia en de bank betaalde aan de spaarders de normale rente.
In hetzelfde jaar werden er huis aan huis in Zierikzee en omgeving zevenduizend
folders verspreid, waarin aanstaande pensioengerechtigden erop gewezen werden
dat ze hun pensioen rechtstreeks op een spaarbankboekje konden laten storten.
Later werd deze grove benadering vervangen door een fijnmaziger aanpak door voor
0,50 gulden per persoon hun adressen te kopen. Zo kon men deze mensen bij hun
65s" verjaardag meteen een felicitatie sturen. De telefoonabonnees werden aan de
diensten van de bank herinnerd via een advertentie op de gratis verstrekte omslag
voor het telefoonboek. Ook de kinderen werden niet vergeten. Mejuffrouw Erasmus
wilde met drie groepen Zierikzeese kinderen, die nooit op vakantie gingen, een week
naar De Koebel in Burgh, vlakbij de duinen en de zee. Zij vroeg hiervoor een bijdrage
van de bank. Deze besloot voor alle kinderen die bij de Nutsspaarbank een boekje
hadden of meededen aan het schoolsparen één gulden subsidie te geven. Misschien
naar aanleiding van een discussie hoe het dan zat met die kinderen die geen spaar
bankboekje hadden, besloot men het schoolsparen intensiever te gaan promoten,
vooral in de buitengemeenten. De Commissarissen zouden met de verschillende
burgemeesters gaan overleggen hoe dit doel het best verwezenlijkt kon worden.
De klanten werden mondiger en naar aanleiding van een klacht over de maande
lijkse renteberekening wilde men met ingang van 1 januari 1957 tot een dagelijkse
renteberekening overgaan. Maar toen enige tijd later uit een berekening van de
thesaurier bleek, dat dit besluit de bank 2400 gulden per jaar ging kosten, terwijl
'de inleggers deze dagelijkse berekening niet ten volle waarderen, omdat de bete
kenis ervan tot de meesten niet doordringt', stapte men van dit idee af en besloot
121. Commissaris M. Doeleman (1911-1987) was directeur van dit bedrijf.
116
